شورورزی و جلوگیری از فرسایش بادی در جنوب شرقی دریاچه ارومیه

روند خشکی دریاچه ارومیه باعث خروج از آب زمینهای اشباع ازآب شده و در نتیجه وسعت خشکیها افزایش یافته و به پیدایش پهنه های خشکی شور به همراه مقادیر بسیار زیادی نمک در اطراف دریاچه منجرگردیده است. لزوم بهره گیری از پتانسیل گیاهان شورزی در حل بحران رو به رشد شوری دراین منطقه خشک و نیمه خشک بسیار حائز اهمیت است. هدف از انجام این تحقیق بررسی بوته کاری جنوب شرقی دریاچه به جهت شورورزی و جلوگیری از فرسایش بادی میباشد. در سال اول معیار انتخاب مناطق جهت بوته کاری براساس وجود نبکا و شنهای روان موجود در محل بوده که بر این اساس روستاهای سه شهرستان عجب شیر و آذر شهر و بناب برای این تحقیق مورد بررسی قرارگرفتند. در سال دوم جهت برآورد هدایت الکتریکی خاک مناطق بوتهکاری شده در سال قبل، نمونه ها با مختصات ثبت شده در دستگاه مکانیاب جغرافیایی (GPS) از عمق ۱۰-۰ سانتیمتری تهیه و جهت اندازه گیری هدایت الکتریکی به آزمایشگاه انتقال داده شدند. نقشه شوری خاک مناطق مورد مطالعه در محیط نرم افزار ترسیم گردید. نتایج نشان داد که کاشت گیاهان شورپسند در منطقه نه تنها میتواند به عنوان مانعی در برابر باد و جلوگیری از فرسایش بادی استفاده گردد بلکه درکم کردن شوری خاک منطقه نیز تاثیر بسزایی دارند.

کلیدواژه ها:

دریاچه ارومیه ، بوته کاری ، شوری خاک