بررسی اثر سینرژیستی عصاره آبی گیاهان گزنه، دم اسب، خارخاسک و کرفس کوهی در قالب عرق جمیل، بر روی عفونتهای شایع دستگاه ادراری

بالا رفتن تقاضا برای داروهای گیاهی سبب افزایش استفاده از داروها، عرقیات و دمنوشهای گیاهی با خواص درمانی شده است که برخی از آنها فاقد داده ی علمی معتبر برای اثبات یا رد خواص مطرح شده هستند. در همین راستا، در مطالعه ی حاضر تلاش شد تا صحت خاصیت ضدعفونی کنندگی مجاری ادراری نسبت داده شده برای عرق جمیل )متشکل از چهار گیاه گزنه، دم اسب، خارخاسک و کرفس کوهی( بر روی عفونتهای شایع دستگاه ادراری ایزوله شده از بیماران بررسی گردد. برای این منظور، نمونه های ادرار میانه بیماران دارای علامت عفونت ادراری جدا و با تستهای بیوشیمیایی مرسوم تعیین سویه شد. بعد از تعیین الگوی مقاومت میکروبی با تست آنتی بیوگرام، خواص ضدباکتریایی رقتهای مختلف عرق جمیل ) X/۲ ، X/۴ ، X/۸ ، X/۱۶ ، X/۳۲ ، X/۶۴ ، X/۱۲۸ ، X/۲۵۶ و X/۵۱۲ ( بر روی باکتریهای ایزوله شده با تست Micro-dilution Broth تعیین گردید. براساس نتایج تستهای بیوشیمیایی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، باکتریهای اشرشیاکلی، کلبسیلا پنومونیه، استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس ائروژینوزا ایزوله شدند و تاثیر رقتهای عرق جمیل روی آنها تعیین گردید. در رقتهای موردمطالعه، عرق جمیل توانست به صورت وابسته به غلظت سبب مهار رشد هم باکتریهای گرم مثبت و هم گرم منفی گردد و در برخی رقتها حتی آن را به زیر ۵۰ درصد برساند ( P˂ ۰.۰۵ (. یافته های این مطالعه نشان میدهد که اثر سینرژیستی عصاره های آبی گیاهان گزنه، دم اسب، خارخاسک و کرفس کوهی در قالب عرق جمیل میتواند سبب مهار رشد باکتریهای مولد عفونت ادراری گردد.

کلیدواژه ها:

عفونت ادراری ، عرقیات گیاهی ، عرق جمیل