بررسی تاثیر جمعیت بر رشد اقتصادی در چار چوب الگوی رشد بهینه در اقتصاد ایران (۱۳۸۶ -۱۳۵۰) کاربردی از الگوریتم ژنتیک

در این مقاله، تاثیر جمعیت بر رشد اقتصادی ایران در چارچوب الگوی رشد بهینه مورد بررسی قرار گرفته است. الگوی رشد بهینه، یک نوع برنامه ریزی پویا و غیرخطی تلقی می شود. برای حل این الگوها از روش های کلاسیک استفاده می شود، اما در این مطالعه برای اولین بار از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. براساس یافته های این پژوهش، به نظر می رسد رشد جمعیت در سال های (۱۳۸۶-۱۳۵۰)، سهم عمده‎ای از رشد سرمایه‎ی سرانه و محصول سرانه را در اقتصاد ایران توضیح می دهد، به طوری‎که رشد جمعیت دو و نیم درصدی در سال های گذشته، سطح مصرف سرانه، سرمایه‎ی سرانه، درآمد سرانه و پس انداز سرانه را به ترتیب ۴۶%، ۱۴%، ۱۴% و ۸% افزایش داده است. هم‎چنین بر مبنای نتایج حاصل از الگو، نرخ رشد جمعیت صفر برای سال‎های آینده در اقتصاد ایران توصیه نمی شود و بهتر است جمعیت در آینده، همانند گذشته با یک نرخ رشد مثبت به افزایش خود ادامه دهد. بر اساس نتایج به-دست آمده چنین پیش بینی می شود که درصورت افزایش یک درصدی نرخ رشد جمعیت، مصرف سرانه، سرمایه‎ی سرانه، درآمد سرانه و پس انداز سرانه به ترتیب رشدی معادل۴.۳۳%، ۱۸%، ۸.۲% و ۹.۷% داشته باشند. طبقه‎بندی C۶۱; C۸۸; O۴۷

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، بهینه یابی پویا ، جمعیت ، رشد اقتصادی ، نظریه‎ی رشد بهینه