سیاست‎های پولی و تاثیر آن بر رشد اقتصادی؛ با تاکید بر نرخ سود بانکی در ایران

یکی از مهم‎ترین یافته های اقتصاددانان در طول دهه های اخیر، پی بردن به وجود ارتباط علی بین توسعه ی مالی و رشد اقتصادی است. تا قبل از دهه ی ۱۹۷۰ بیش تر اقتصاددانان بر این باور بودند که برای دستیابی به سطوح بالاتر رشد اقتصادی، سیاست‎های بخش عمومی به طور عمده باید معطوف به انباشت سرمایه‎ی فیزیکی باشد. تا این‎که در دهه ی ۱۹۷۰ میلادی و به دنبال نظریات مطرح شده توسط مک کینون و شاو (۱۹۷۳) مبنی بر این که آزادسازی و توسعه ی مالی نرخ رشد اقتصادی را تشدید می کند، دیدگاه مسلط به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. با توجه به اهمیت موضوع و با توجه به این حقیقت که کشور ما تا حد زیادی درگیر انواع سیاست‎های پولی سرکوب گرایانه بوده، لذا در این مقاله به شیوه ای غیرمستقیم و با تخمین معادله‎ی هم انباشتگی عمق مالی و معادله‎ی هم انباشتگی تولید ناخالص داخلی، تاثیر این سیاست‎ها بر رشد اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ی اصلی مقاله حاکی از آن است که پدیده‎ی سرکوب مالی حداقل از طریق تاثیر منفی بر عمق مالی فرآیند رشد اقتصادی را مختل می کند. طبقه بندی JEL : O۱۶, G۲۱, G۱۸, G۱۰

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی ، سرکوب مالی ، عمق مالی ، نرخ سود حقیقی سپرده ها ، مولفه های اصلی