تحلیل تاثیر نوآوری و اندازه ی دولت بر تجارت درون صنعت در یک مدل مبتنی بر برخورداری عامل شومپیتری

در طول چند دهه ی گذشته تجارت درون صنعت به عنوان یکی از مهم ترین مباحث مطرح شده در سطح ­بین­الملل از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. ایران نیز به منظور بهبود روابط تجاری خود با بزرگ­ترین شرکای تجاری و در صنایعی که در آن مزیت بیشتری دارد، نیازمند الگویی مناسب در جهت پیشبرد اهداف اقتصادی خود می­باشد. با توجه به نقش موثری که نوآوری و حضور دولت در عرصه تولید کالاها و خدمات در سطح کلان اقتصادی و بین­الملل دارد، لذا این مقاله به بررسی رابطه ی غیرخطی بین نوآوری و تجارت درون صنعت از یک­سو و تشخیص رابطه ی بین اندازه ی دولت و تجارت درون صنعت از سوی دیگر به عنوان متغیرهای کلیدی در دو مدل خطی و تبدیل لجستیک طی سال های ۲۰۱۵-۲۰۰۰، می­پردازد. هم چنین شاخص تجارت درون صنعت در این مطالعه، براساس طبقه­بندی چهار رقمی کدهای HS در ۲۰ صنعت منتخب محاسبه شده است. نتایج به دست آمده رابطه ی غیرخطی بین نوآوری و تجارت درون صنعت را تایید می کند هم چنین متغیر اندازه ی دولت نیز در هر دو مدل سبب افزایش سطح تجارت درون صنعت ایران و شرکای تجاری می­شود. سایر متغیرهای کنترل (تولید ناخالص داخلی سرانه، متغیر لیندر، مسافت جغرافیایی)­، همگی دارای علامت مورد انتظار بر تجارت درون صنعت هستند. طبقه­بندی JEL: C۲۳, F۱۴, L۶۰, H۵۰

کلیدواژه ها:

تجارت درون صنعت ، نوآوری ، مخارج دولت ، پنل- دیتا دوطرفه و یک طرفه