طراحی تکیه گاه های داخلی پلیمری برای مخازن ذخیره اکسیژن مایع متحرک تحت بارگذاری دینامیک: قسمت دوم-تحلیل مکانیکی و حرارتی

موادی که دارای استحکام بالا و در عین حال ضریب رسانایی پایین باشند از اولویت ویژه برای استفاده در تکیه گاه داخلی مخازن دوجداره نگهداری مایعات برودتی برخوردارند. مواد پلیمری از لحاظ پایین بودن ضریب رسانایی شرط اول را دارا هستند و با پیشرفتهایی که در سالهای اخیر در توسعه مواد پلیمری با استحکام بالا روی داده است امروزه به عنوان یک گزینه مناسب برای استفاده در تکیه گاه ها مطرح شده اند. مخازن انتقال مایعات برودتی علاوه بر بارگذاری استاتیک حاصل از وزن، بارگذاری دینامیکی حاصل از شوک و لرزش را تحمل میکنند. در تحقیق از روش المان محدود برای بررسی استحکام مکانیکی و انتقال حرارت تکیه گاه های داخلی مخزن ذخیره اکسیژن مایع استفاده شده است. مواد پلیمری با استحکام مناسب از دو جنبه ضریب اطمینان در برابر بارهای وارده و میزان انتقال حرارت مورد ارزیابی قرار گرفته اند. مقایسه نتایج حاصل برای مواد مختلف نشان داد مناسب ترین ماده برای ساخت تکیه گاه های داخلی مخزن ذخیره مایعات برودتی از بین مواد پلیمری بررسی شده ماده پلی آمید است.

کلیدواژه ها:

مخازن دوجداره ، برودتی ، اکسیژن مایع ، المان محدود ، تکیه گاه داخلی.