بررسی ترکیب شیمیایی، انرژی قابل متابولیسم و روند تولید گاز ضایعات نانوایی و مقایسه آن با دانه های گندم و جو در منطقه ورامین

 این مطالعه به­منظور تعیین میزان انرژی متابولیسمی و روند تولید گاز ضایعات نان­های، بربری، لواش، سنگک، تافتون و مقایسه آن با گندم و جو انجام شد. انرژی متابولیسمی برای گندم، جو، بربری، لواش، سنگک و تافتون به­ترتیب ۱۳/۲۳، ۱۲/۱۱، ۱۳/۷۶، ۱۳/۵۳، ۱۳/۹ و ۱۳/۵۹ بود. بالاترین میزان انرژی متابولیسمی مربوط به سنگک و کم­ترین مربوط به جو بود. گندم با جو هم­چنین گندم و جو با انواع نان خشک در انرژی متابولیسمی دارای اختلاف معنی­دار بودند. میزان تولید گاز گندم، جو، بربری، لواش، سنگک و تافتون به­ترتیب ۹۴/۰۳۳، ۸۶/۴۳۳، ۹۴/۹۰۰، ۹۲/۰۳۳، ۹۶/۷۶۷، ۹۳/۷۶۷ میلی­لیتر در ۲۰۰ میلی­گرم ماده خشک بود. در تولید گاز جو با گندم و کلیه نان­های مورد آزمایش دارای اختلاف معنی­دار بود. بیش­ترین میزان تولید گاز مربوط به نان سنگک و کم­ترین آن برای جو بود. نتایج این تحقیق نشان داد که می­توان از ضایعات انواع نان خشک به­عنوان ماده خوراکی با انرژی متابولیسمی بالا در جیره دام  به­خصوص دام­های پرواری استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

تکنیک گاز ، ضایعات نانوایی ، نان خشک ، نشاسته و انرژی قابل متابولیسم