اثر اندازه ذرات و مرحله برداشت ذرت علوفه ای بر خصوصیات سیلاژ، گوارش پذیری و مصرف اختیاری مواد مغذی گاوهای شیری هلشتاین

افزایش محتوای الیاف سیلاژ ذرت به ­واسطه افزایش سن گیاه، در جیره گاوهای شیری، سبب افزایش لایه بندی مواد جامد شکمبه ای و فعالیت نشخوار و خرد کردن ذرات در شکمبه می شود. از طرف دیگر، اندازه ذرات به ­طور انتخابی در شکمبه می مانند و این موضوع توجیه­ کننده تفاوت در قابلیت هضم جیره های با ترکیبات شیمیایی مشابه است. ذرت علوفه ­ای کشت شده در شرایط استاندارد در مراحل یک سوم خط شیری و دانه خمیری برداشت شد.اثر مرحله برداشت بر خصوصیات سیلویی ذرت علوفه­ ای و اثر مرحله برداشت و اندازه ذرات بر مقدار مصرف و گوارش پذیری مواد مغذی گاوهای شیری هلشتاین با طرح کاملا تصادفی تجزیه آماری شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد اثر مرحله برداشت بر ترکیب شیمیایی و اسیدهای تخمیری سیلاژ معنی­ دار بود. در ارزیابی ظاهری سیلاژ ذرت علوفه ای مرحله برداشت دوم به ­طور معنی داری نمره بالاتری به ­خود اختصاص داد. اثر اندازه ذرات و مرحله برداشت بر مصرف ماده خشک و مصرف ترکیبات شیمیایی جیره معنی­ دار بود. مرحله برداشت و اندازه ذرات توانست اثر معنی ­دار بر گوارش­ پذیری ماده خشک و ماده آلی بگذارد. در مجموع جیره های حاوی ذرت علوفه ای برداشت دوم، فیبر نامحلول در شوینده خنثی غیرقابل هضم (iNDF) بیش ­تر، مصرف ماده خشک بیش ­تر و گوارش ­پذیری ماده خشک و انرژی قابل متابولیسم کم ­تری داشتند. جیره های حاوی ذرت علوفه ای با اندازه ذرات بلند گوارش­ پذیری ماده خشک پایین تر و گوارش ­پذیری ماده آلی بالاتر داشتند.

کلیدواژه ها:

گوارش پذیری ، مرحله برداشت ، مصرف خوراک ، سیلاژ ذرت علوفه ای ، اندازه ذرات ، الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیرقابل هضم