مطالعه آسیب شناسی انگل Diclobothrium armatum در آبشش فیل ماهیان پرورشی در گیلان

دیکلوبوتریوم آرماتوم نسبت به میزبان خود اختصاصی بوده و باعث آسیب­های مختلف شدید در آبشش، اختلال در سیستم تنفسی،کاهش اشتها، لاغری و تلفات مزمن در بچه ­ماهیان خاویاری می ­شوند. هدف از این مطالعه شناسایی آسیب­ های مختلف ناشی از تهاجم انگل در آبشش ماهیان خاویاری بوده است. در این تحقیق ۴۰ قطعه از گونه فیل ­ماهی با وزن­ های ۵۰ تا ۱۵۰ گرم از اوائل خرداد ماه تا پایان شهریور ۱۳۹۷ به­ صورت تصادفی از مزارع پرورشی خاویاری صید گردیدند. ماهیان با همان شرایط زیستی به ­صورت زنده به آزمایشگاه بهداشت آبزیان انتقال داده شدند. معاینه بالینی آزمایشگاهی روی پوست، باله ­ها و تیغه ­های آبشش انجام گرفت. در آبشش ­ها پس از مشاهده انگل­ ها، آن­ ها را جداسازی کرده و جهت تثبیت در محلول فرمالین ۴ درصد قرار داده شدند و سپس کار آبگیری، شفاف­ سازی و رنگ ­آمیزی آن­ ها با روش آلوم کارمین انجام گرفت.  هم ­زمان پس از جداسازی انگل­ ها، از بافت­ های آبشش نیز نمونه ­گیری کرده و جهت تثبیت در محلول بوئن انتقال داده شدند. آن­گاه پس از آبگیری، شفاف­ سازی، پارافینه کردن، برش دادن، چسباندن روی لام با روش هماتوکسیلین ائوزین رنگ­ آمیزی گردیدند. نتایج مشاهدات بالینی آبشش در ماهیان زنده: ترشحات موکوسی، چسبندگی در تیغه­ های آبشش و پرخونی را نشان می­ داد. نتایج مطالعات میکروسکوپی  در نمونه­ های بافت آبشش آلوده به انگل: چسبندگی در تیغه ­های آبشش ثانویه، دژنرسانس، ادم، نکروز، پرخونی، خونریزی، هیپرپلازی وتخریب بافت­ های آبشش را نشان داد.

کلیدواژه ها:

دیکلوبوتریوم آرماتوم ، آبشش ، فیل ماهی ، آسیب شناسی