بررسی رفتار لرزه ای تونل مترو دایروی در ماسه خشک توسط آزمایش های میز لرزه

یک سری آزمایش های میز لرزه g۱ برای بررسی پاسخ مدل تونل متروی تبریز که یک تونل دایروی مدفون در ماسه خشک می باشد، تحت بارگذاری نامنظم با دامنه کم و امواج هارمونیک با دامنه بالا انجام شد. اثرات پارامترهای مختلف شامل شتاب ماکزیمم زمین و محتوای فرکانسی حرکات ورودی روی رفتار تونل بررسی شد. آزمایش ها در دو شتاب ماکزیمم زلزله g۰.۳۵ و g۰.۵۰ و فرکانس های ۱، ۳، ۵ و ۸ هرتز انجام شدند. نتایج آزمایش ها برحسب نیروهای دینامیکی پوشش تونل و شتاب نقاط مختلف مدل ارائه شده است. نتایج نشان می دهد رفتار دینامیکی تونل های دایروی می تواند به دو مرحله تقسیم بندی شود: مرحله ناپایدار در طی چندین سیکل اول و مرحله سیکل های پایدار که در طی آن نیروها در پوشش تونل حول مقدار میانگین نوسان می کند. به علاوه، اندازه گیری های آزمایش های میز لرزه نشان می دهد با افزایش فرکانس بارگذاری برای شتاب A=۰.۳۵g، لنگر ماکزیمم ایجاد شده در پوشش تونل ثابت مانده یا اندکی کاهش می یابد اما برای A=۰.۵۰g، لنگر ماکزیمم به شدت کاهش می یابد. شتاب افقی ثبت شده در چندین تراز نشان می دهد که تقویت سطحی به وسیله حفره تونل انجام می گیرد که به عنوان مانع در جهت گسترش امواج برشی به سمت بالا عمل می کند.

کلیدواژه ها:

تونل مترو ، شهر تبریز ، مدل سازی فیزیکی ، میز لرزه ، رفتار لرزه ای