بررسی و اندازه گیری عوامل زیان آور مراکز شماره یک و دو اداره کل آموزش فنی وحرفه ای استان کرمان

عوامل زیان آور محیط کار عواملی هستند که می توانند آسیب های جدی و برگشت ناپذیر در افراد ایجاد کنند . اثرات این عوامل در کوتاه مدت و طولانی مدت نمایان می شود . هدف از این تحقیق جلوگیری از بیماری های شغلی در کارگاه های آموزشی فنی و حرفه ای کشور بوده است . مواد و روش ها : پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع کاربردی است و از لحاظ ماهیت از نوع آمیخته و از نظر روش جمع آوری داده ها آزمایشی می باشد . روش نمونه گیری مورد استفاده تصادفی ساده است . روش کار در این پژوهش میدانی و از نوع مطالعه موردی است . قلمرو موضوعی این پژوهش بررسی عوامل زیان آور محیط کار در کارگاه های آموزش فنی و حرفه ای مرکز شماره یک شهرستان کرمان می باشد . جامعه آماری واحد مجتمع مراکز آموزش فنی و حرفه ای شامل کلیه مربیان و کارآموزان کارگاه های تراشکاری ، فرزکاری ، جوشکاری ، برق صنعتی ، درودگری ، تاسیسات ، ورقکاری و مکانیک به تعداد ۹۰ نفر می باشد . ارزیابی از طریق اندازه گیری عوامل با استفاده از تجهیزات کالیبره شده و روش های آزمایشگاهی انجام گرفت . سپس اعداد به دست آمده با حد استاندارد ایران مقایسه شد . نتیجه گیری : نتایج نشان می دهد که میزان صدا در کارگاه های تراشکاری ، فرزکاری ، لوله کشی صنعتی ، تاسیسات ، درودگری و جوشکاری و میزان پرتوهای ماورابنفش در کارگاه جوشکاری آرگون و فیوم های فلزی در کارگاه جوشکاری و گرد و غبار چوب در کارگاه درودگری فراتر از حد مجاز بوده و میزان پرتوهای مادون قرمز و گازها و بخارات حاصل از جوشکاری شامل دی اکسید کربن و مونوکسید کربن و دی اکسید نیتروژن در حد مجاز بوده است . لذا شناسایی و اندازه گیری و کنترل عوامل زیان آور در زمان مناسب در پیشگیری از بیماری های شغلی بسیار موثر بوده و توصیه می شود .

کلیدواژه ها:

عوامل زیان آور ، اندازه گیری ، بیماری های شغلی .