تاثیر همزمان عامل عمومی شخصیت و ابعاد دلبستگی بر کیفیت رابطه

هدف: این پژوهش به دنبال بررسی تاثیر عامل عمومی شخصیت و ابعاد دلبستگی بر کیفیت رابطه زناشویی بود. روش: جامعه این پژوهش شامل زوجهای شهر اصفهان بود که حداقل یک سال از ازدواج آنها گذشته و در طی یک سال اخیر با رویدادهای استرسزا مواجه نشده بودند. از این جامعه، نمونهای با حجم ۵۲۲ نفر (۲۶۱ زوج) به روش نمونهگیری سهلالوصول انتخاب شد. در این پژوهش برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه پنج عامل شخصیت نئو (NEO-FFI)، پرسشنامه تجدیدنظرشده تجارب در روابط نزدیک (ECR-R)، و پرسشنامه کیفیت ابعاد رابطه ادراک شده (PRQC) استفاده شد. روشهای آماری مورد استفاده شامل آمار توصیفی و تحلیل استنباطی به روش مدلسازی معادله ساختاری بود. یافته ها: یافتهها نشان داد تاثیر مجزا و مرتبط عامل عمومی شخصیت و ابعاد دلبستگی بر کیفیت رابطه زناشویی معنادار است. عامل عمومی شخصیت باعث افزایش، و اضطراب و اجتناب دلبستگی باعث کاهش کیفیت رابطه زناشویی می شود. همچنین تاثیر ابعاد دلبستگی بیشتر از عامل عمومی شخصیت به دست آمده و از بین ابعاد دلبستگی، تاثیر اجتناب دلبستگی بر کیفیت ابعاد رابطه زناشویی قویتر بود. نتیجه گیری: به طور کلی در تبیین کیفیت رابطه زناشویی، عامل عمومی شخصیت و ابعاد دلبستگی دارای سهم ویژهای بوده و باید عملکرد هر دو همزمان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

عامل عمومی شخصیت ، اضطراب دلبستگی ، اجتناب دلبستگی ، کیفیت رابطه زناشویی