مهاجرت نیروی کار از ایران به کشورهای OECD و عوامل اقتصادی موثر بر آن

نیروی کار یکی از مهمترین عوامل تولید است و خروج آن از کشور متضمن هزینه فرصت اقتصادی برای جامعه خواهد بود. در این مطالعه تلاش شده است عوامل اقتصادی موثر بر مهاجرت نیروی کار ایران طی سال های ۲۰۱۲-۲۰۰۲ مورد بررسی قرار گیرد. در بررسی مساله از مبانی نظری الگوی جاذبه و روش تخمین داده های تابلویی استفاده شده است. در تخمین روابط از نرم افزار استتا بهره گرفته شده است.  در این مطالعه، مهاجرت نیروی کار از ایران به ۸ کشور عضو OECD بررسی شده است که بیشترین سهم از مهاجرت نیروی کار ایرانی را داشته اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که متغیرهای جمعیت، تجارت خارجی و رشد اقتصادی موجب کاهش روند مهاجرت می شوند و در مقابل  افزایش در  جمعیت، تجارت خارجی، رشد اقتصادی و دستمزد کشورهای مقصد، به علاوه افزایش نرخ بیکاری در ایران و تعداد مهاجران ایرانی در کشورهای مقصد نیز موجب افزایش مهاجرت نیروی کار شده و عوامل جاذبه ی مهاجرت به کشورهای OECD شناخته شده اند. بر این اساس، با توجه به تاثیر معنادار و قابل توجه متغیرهای نرخ بیکاری و رشد اقتصادی کشور در جریان مهاجرت، برنامه ریزی برای بهبود شرایط اقتصادی کشور به منظور کنترل روند صعودی آن ضروری به نظر می رسد. 

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی ، عوامل اقتصادی مهاجرت ، مهاجرت بین المللی ، نیروی کار