ارزیابی ناپایداری دامنه ای جاده های اردبیل - سرعین - سراب با استفاده از تداخل سنجی رادار

یکی از مخاطراتی که در طی سال های اخیر در بسیاری از مناطق رخ داده، مخاطرات ناشی از حرکات دامنه ای است. شناسایی مناطق درمعرض حرکات دامنه ای و برآورد نرخ آن نقش مهمی در مدیریت و کنترل این پدیده دارد. تکنیک تداخل سنجی راداری به عنوان روش کارآمد در اندازه گیری جابه جایی سطح زمین است. به طوری که با استفاده از این فناوری امکان پایش حرکات کوچک سطح زمین به صورت پیوسته، با دقت بالا و در گستره وسیعی امکان پذیر است. این فناوری در بررسی مخاطرات طبیعی زمین ازجمله جابه جایی دامنه ای، فرونشست، زلزله و فعالیت های آتش فشانی بسیار متداول شده است. این تکنیک فاز گرفته شده از دو مجموعه داده رادار در دو زمان مختلف را مقایسه و با ایجاد اینترفروگرام، قادر به اندازه گیری تغییرات سطح زمین در دوره زمانی است. در نوشتار پیش رو، به منظور شناسایی و اندازه گیری زمین لغزش از تصاویر راداری سنتیل ۱ سال­های ۲۰۱۵ و ۲۰۲۰ استفاده شده است. به منظور پردازش اطلاعات نیز از نرم افزار SARSCAPE استفاده شده است. نقشه کاربری اراضی منطقه مورد مطالعه با استفاده از تصویر لندست ۸ و با روش طبقه بندی شی ءگرا استخراج شد. نتایج پژوهش نشان داده است که تصاویر راداری از پتانسیل خوبی برای آشکارسازی ناپایداری دامنه ها و محاسبه جابه جایی آن ها برخوردار است. در بازه زمانی مورد مطالعه بیشترین میزان حرکات مواد دامنه ای ۲۱ سانتی متر است که نشان دهنده فعال­بودن منطقه از لحاظ حرکات دامنه ای است. روی هم گذاری نقشه زمین لغزش با لایه کاربری اراضی نیز موید رخداد بیشینه عرصه زمین لغزش در کاربری پوشش گیاهی و کشاورزی دیم است.

کلیدواژه ها:

حرکات دامنه ای ، تداخل سنجی راداری ، تصاویر سنتینل ۱ ، طبقه بندی شی ءگرا