مطالعه‎ی الگوهای هواشناسی، شناسایی چشمه‎های تولید گردوغبار و مسیر حرکت ذرات معلق برای طوفان جولای ۲۰۰۹

در هفته‎ی اول جولای سال ۲۰۰۹، طوفان بسیار گسترده‎ای روی بخش‎هایی از کشورهای عراق و سوریه شکل گرفت که گردوخاک ناشی از آن، بخش گسترده‎ای از کشور، ازجمله تهران را به‎شدت تحت تاثیر قرار داد. در این مطالعه بر اساس اطلاعات هواشناسی شامل نقشه های هواشناسی سطوح استاندارد ترازهای ۱۰۰۰، ۸۵۰، ۷۰۰، و ۵۰۰ هکتوپاسکالی، گزارش‎های همدیدی دیدبانی شده، تصاویر ماهواره ای ویژه‎ی گردوغبار و برخی از محصولات مدل های منطقه‎ای پیش‎بینی عددی وضع هوا، شرایط هواشناختی موثر در ایجاد طوفان‎های گردوخاک، منابع انتشار و مسیر حرکت ذرات معلق ناشی از طوفان هفته‎ی اول جولای ۲۰۰۹ بررسی شده است. نتایج حاصله نشان می دهند که چشمه های اصلی تولید گردوغبار در نواحی شرقی سوریه و شمال‎غربی عراق بوده که با حرکت طوفان به سمت شرق، غلظت ذرات معلق افزایش یافته و ایران را تحت تاثیر قرار داده است. الگوهای جوی موثر بر ایجاد طوفان و انتقال ذرات معلق روی کشور عبارتند از: گسترش زبانه‎ی سامانه‎ی کم‎فشار گرمایی از مرکز ایران تا شمال عراق و همچنین بخش هایی از جنوب ترکیه و توسعه‎ی سامانه‎ی پرفشار از روی دریای سیاه تا روی خزر، شمال غرب ایران و جنوب‎شرق ترکیه. این الگوی میدان فشار سطح زمین، باعث ایجاد شیو فشاری زیاد بین سامانه‎های کم‎فشار و پرفشار مذکور شده است و درنتیجه، سرعت باد در روی چشمه‎های تولید گردوخاک افزایش یافته و شرایط مناسبی برای تولید گردوخاک فراهم می‎شود. همراهی این شرایط با عبور امواج ناشی از ناوه‎ی مدیترانه در تراز میانی جو، افزون‎بر اینکه نقش مهمی در شکل‎گیری طوفان دارد، حرکات صعودی لازم برای بلندشدن ذرات معلق و همچنین انتقال این ذرات به نیمه‎ی غربی و بخش‎های مرکزی ایران را فراهم می‎کند.

کلیدواژه ها:

شیو فشاری ، طوفان گردوغبار ، مسیر حرکت ذرات ، منشا تولید ، ناوه‎ی مدیترانه