ضوابط مکانمند در خدمت سرزندگی فضاهای عمومی با رویکرد به فضای باز

فضاهای باز شهری در مجاورت کاربری های عمومی خالقان زندگی جمعی و قلب تپنده شهر محسوب می شود که توسط کالبدها و بدنه های شهری شکل می پذیرند کالبدهایی که مقررات و ضوابط شهری بر آنها نظارت و اعمال نظر دارند متاسفانه امروزه عدم توجه به کیفیت و تعامل این کالبدها با فضای باز مجاور عدم اشتیاق مردم برای حضور در این فضاها و تنزل کیفیت زندگی جمعی را در پی داشته است این مسئله نیازمند بازنگری برضوابط و مقررات ساخت و ساز می باشد با توجه به این ضرورت و برمبنای این فرض که بتوان با توجه به ضوابط بومی و مکانمند برای هر ناحیه به هدف ارتقا بخشی به کیفیت زندگی جمعی دست یافت پژوهش پیش رو به بررسی عوامل موثر برکیفیت بخشی و سرزندگی فضاهای باز جمعی می پردازد و ضمن دسته بندی عوامل بومی نقش مقررات را در ارتقا بخشی به آنها مورد بررسی قرار داده و در پایان پیشنهاداتی دراین زمینه ارایه داده شده است.

کلیدواژه ها:

فضای باز شهری ، فضای عمومی ، کیفیت بخشی به زندگی جمعی ، مقررات بومی