ارزیابی کیفیت فیزیکی و زیستی خاک با استفاده از طیف سنجی در اراضی کشاورزی استان زنجان

توسعه یک روش دقیق و سریع به منظور ارزیابی تاثیر عملیات زراعی بر کیفیت خاک اهمیت بسیاری در مدیریت پایدار منابع و نظارت بر روشهای مدیریتی در اکوسیستم های کشاورزی دارد. هدف از این پژوهش ارزیابی کارایی طیف سنجی به عنوان یک روش کمی و سریع به منظور نظارت بر کیفیت فیزیکی و زیستی خاک تحت مدیریت های کشاورزی در استان زنجان بود. بدین منظور ۷۷ نمونه خاک از عمق ۲۰-۰ سانتی متری در دو کاربری کشاورزی دیم و آبی جمع آوری و مهمترین ویژگی های فیزیکی و زیستی موثر بر ارزیابی کیفیت خاک در اراضی استان با استفاده از روش های استاندارد اندازه گیری شدند. سپس داده های طیفی نمونه های خاک در محدوده مرئی و مادون قرمز تهیه و مدل های طیفی با استفاده از رگرسیون حداقل مربعات جزئی محاسبه شد. میانگین بازتابی طیف های خاک در محدوده ۴۵۰ تا ۲۴۵۰ نانومتر، تفاوت معنی داری بین کاربری ها دیم و آبی (۰۵/۰p ˂) نشان داد. همچنین نوع کاربری تاثیر معنی داری (۰۰۱/۰p ˂) بر اغلب ویژگی های فیزیکی و زیستی اندازه گیری شده داشت. مدل های طیفی با دقت "عالی" (۸/۰RPD>۲) برای زیست توده میکروبی، پایداری خاکدانه و مقدار شن و با دقت "متوسط" (۶۵/۰RPD>۵/۱) برای جرم مخصوص ظاهری، هدایت هیدرولیکی اشباع و مقدار سیلت بدست آمد. درحالیکه ضریب جذب پذیری با دقت مناسبی توسط مدل های طیفی برآورد نشد. تاثیر عملیات مدیریتی تحت کاربری های دیم و آبی با استفاده از بازتاب مشخصه طیفی خاک قابل تمایز بود

کلیدواژه ها:

آنالیز چند متغیره ، داده های طیفی ، کاربری کشاورزی ، مدیریت خاک