فراتحلیل اثربخشی آموزش های مبتنی بر رویکرد سازنده گرایی بر عملکرد تحصیلی در درس علوم تجربی

پژوهش کاربردی حاضر  با روش فراتحلیل در صدد ترکیب پژوهش­های انجام شده در زمینه تاثیر آموزش­های مبتنی بر  سازنده گرایی بر عملکرد تحصیلی دانش­آموزان در درس علوم تجربی بود. میدان پژوهش شامل مطالعاتی بود که طی ۱۵ سال گذشته در داخل و خارج کشور به صورت پایان­نامه، مقاله­های علمی پژوهشی و کنفرانس­های علمی در پایگاه های پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، بانک منابع اطلاعات جهاد دانشگاهی، بانک اطلاعات نشریات کشور ، سیویلیکا و مجلات علمی- پژوهشی در حوزه علوم تربیتی و روان­شناسی، Science Direct، ERICT، Psych info،Scopusو Google Scholar در دسترس بود. بر اساس ملاک­های ورود و خروج ۱۴ اندازه اثر از  میان ۱۰۹ تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل پژوهش­های اولیه اندازه اثر ترکیبی با دو مدل اثر ثابت و تصادفی استفاده شد و برای بررسی سوگیری انتشار از  روش تحلیل حساسیت با استفاده از نمودار قیفی و شاخص آماری تعداد امن از تخریب و برای بررسی میزان ناهمگنی از آزمون Q کوکران و مجذور I استفاده شد و برای تبدیل اندازه اثر از ضریب Z فیشر استفاده گردید. نتایج مربوط به اندازه اثر ترکیبی برای مدل اثرات تصادفی (۶۴/۲) به دست آمد. همچنین، نتایج نشان داد که متغیرهای نوع ابزار و نوع مداخله­های به کار رفته تعدیل­گر اثربخشی آموزش­های مبتنی بر سازنده­گرایی بر عملکرد تحصیلی دانش­آموزان در درس علوم تجربی اند. یافته­های این فراتحلیل دارای پشتوانه نظری و تجربی مکفی است و لزوم بازنگری و استفاده از آموزش­های مبتنی بر سازنده­گرایی را در نظام آموزشی کشور موجه می­سازد.

کلیدواژه ها:

فراتحلیل ، آموزش های مبتنی بر سازنده گرایی ، عملکرد تحصیلی ، علوم تجربی