وضعیت ترجمان دانش دانشگاه علوم پزشکی ایران: سوال پژوهش، تولید دانش، انتقال دانش، ترویج استفاده از شواهد

مقدمه: ترجمان دانش عبارت است از فرآیند تولید، تبادل و به کارگیری صحیح دانش ازنظر اخلاقی، که از برهم کنش میان پژوهشگران و مصرف کنندگان سلامت، منجر به تولید محصولات موثرتر و نظام ارائه خدمات سلامت قوی تر می شود. پژوهشهای کمک کننده به سیاستگذاری در حوزه ترجمان دانش، یکی از نیازهای نظام سلامت کشور است و باید فعالیت در این حوزه توسعه یابد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت ترجمان دانش دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال ۱۳۹۷ انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی، ۹ دانشکده و ۳۳ مرکز تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی ایران که با بیش از ۳ سال سابقه تاسیس داشتند به صورت سرشماری وارد مطالعه شده و با استفاده از پرسشنامه معتبر "خودارزیابی سازمان های تولیدکننده دانش"، وضعیت ترجمان دانش آنها ارزیابی شد. داده ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS.۱۸ و با استفاده از محاسبه میانگین و انحراف معیار توصیف شدند. یافته ها: میانگین امتیازات در حیطه های "سوال پژوهش"، "تولید دانش"، "انتقال دانش" و "ترویج استفاده از شواهد" به ترتیب (۲/۳۱)، (۲/۸۳)، (۲/۳۵) و (۲/۲۰) (از ۵) به دست آمد. بیشترین نقاط ضعف در حیطه انتقال دانش و بیشترین نقاط قوت مربوط به حیطه تولید دانش بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که ظرفیت پژوهش و تولید دانش در دانشگاه علوم پزشکی ایران تا حدودی قابل قبول و مناسب است اما نقاط ضعف قابل توجهی در حیطه های سوال پژوهش، انتقال دانش و ترویج استفاده از شواهد، خصوصا در تعامل بین محققان و کاربران دانش وجود دارد. لذا پیشنهاد می شود سیاست های جامعی در سطوح کشوری و دانشگاهی در جهت تسهیل ارتباط بین محققان و کاربران دانش و حمایت از فعالیت های ترجمان دانش تدوین شود.

کلیدواژه ها:

Knowledge translation ، research question ، knowledge production ، knowledge transfer ، promoting the use of evidence ، ترجمان دانش ، سوال پژوهش ، تولید دانش ، انتقال دانش ، ترویج استفاده از شواهد