تاثیر تیمار سالیسیلیک اسید برکیفیت پساز برداشت لیموشیرین

در این مطالعه اثرات سطوح مختلف سالیسیلیک اسید در مقایسه با شاهد بر القاء مقاومت به سرمازدگی و کیفیت داخلی میوه لیموشیرین مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور میوه لیموشیرین در دو گروه با غلظتهای صفر، 200 ، 400 و 600 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید بصورت غوطه وری به مدت 5 دقیقه تیمار و پس از بسته بندی در کیسه پلاستیکی بصورت تکی به انبار معمولی و سرد( 1± 4درجه سانتیگراد) منتقل و دو ماه نگه داری و سپس میوهها 5 روز به دمای 25 درجه سانتی گراد منتقل و اثرات تیمارها بر میزان خسارت سرمازدگی، کل مواد جامد محلول، درصد نشت یون، ویتامین ث و درصد میوه های پوسیده مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج سالیسیلیک اسید باعث کاهش سرمازدگی، حفظ کیفیت ظاهری و جلوگیری از آب از دست دهی میوها گردید بدون آنکه اثر نامطلوب روی کیفیت آن داشته باشد. بیشترین شاخص سرمازدگی در تیمار شاهد و کمترین آن در تیمار 400 میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید مشاهده گردید. از لحاظ میزان کاهش ویتامین ث و اسید کل، تفاوت معنیداری بین میوههای تیمار شده و شاهد وجود داشت اما هیچگونه اختلاف معنیداری بین آنها از لحاظ میزان مواد جامد محلول و pH عصاره دیده نشد. در مجموع تیمار 400 میلی گرم درلیتر سالیسیلیک اسید میوه- هایی با بالاترین کیفیت ظاهری و بیشترین اثر بازدارندگی روی سرمازدگی را داشت.

کلیدواژه ها:

لیموشیرین ، سرمازدگی ، سالیسیلیک اسید ، پس از برداشت