امکان سنجی اکوتوریسم در سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: روستای کلوگان شهرستان شمیرانات)

امروزه در کشورهای درحال توسعه و جهان سوم عرصه های روستایی با کارکرد سنتی چون کشاورزی، دامداری، ماهیگیری، ازمناطق توسعه نیافته محسوب می شوند. این عدم توسعه به ضعف بنیه برنامه ریزی ، در این گونه کشورها که نتایج زیانباری ازجمله:مهاجرتهای روستایی، رشد انگلی شهرها، بر هم خورد نظم سلسله مراتب سکونتگاهی، حاشیه نشینی و... را به همراه داردبرمیگردد، اما میتوان با تغییر پارادایم۱ توسعه روستایی به سمت گردشگری و فعال کردن این صنعت در سکونتگاه های روستایی نمونه گردشگری بهعنوان گردشگری روستایی، راهبردی برای توانمندسازی سکونتگاه های روستایی در اینگونه کشورها گامی جهت توسعه هر چه بیشتر این عرصه ها برداشت، چراکه گردشگری میتواند، در کنار اقتصاد مبتنی بر کشاورزی قرار گیرد و یک فرصت استثنایی برای احیای سکونتگاه های روستایی و اقتصاد آنها باشد.با عنایت به مطالب ذکرشده ضرورت دارد که برای توسعه گردشگری سکونتگاه های روستایی در کشور و استانهای مختلف لزوما بهره گیری از تمامی ظرفیت ها و پتانسیلها و راهبردها با توجه به محیطزیست ویژه هر ناحیه موردتوجه مسئولان و برنامه ریزی ان امر مدیریت و برنامه ریزی توسعه گردشگری باشد. این ظرفیتها و پتانسیلها و شناسایی نقاط قوت و ضعف سکونتگاه های روستایی میتواند تاثیر بسزایی در مقوله توسعه روستایی و گردشگری آنکه درزمینه توانمندسازی و توسعه در اینگونه روستاها است داشته باشد. استفاده از مدل برنامه ریزی راهبردی SWOT و طبقه بندی و اولویت بندی این ظرفیتها و راهبردها از طریق AHP میتواند الگویی صحیح پیش پای پژوهشگران و برنامه ریزان این امر قرار دهد.