بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی (NEO-FFI) با تعارض و تسهیل شغلی خانواد گی در بین دبیران متوسطه عمومی منطقه ۵ آموزش و پرورش شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی­های شخصیتی نئو و تعارض و تسهیل شغلی خانوادگی در بین دبیران منطقه ۵ شهر تهران است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی و همبستگی است. به این منظور ۲۷۰ نفر (۸۱ مرد و ۱۸۹ زن) با روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای از بین کلیه دبیران مقطع متوسطه منطقه ۵ تهران در این پژوهش شرکت کردند. مقیاس شخصیتی NEO-FFI، پرسشنامه تعارض و تسهیل شغلی خانوادگی وین و همکاران و پرسشنامه مشخصات دموگرافیک روی شرکت­کنندگان اجرا شد. برای تحلیل داده­های پژوهش، از شاخص­ها و روش­های آماری شامل میانه، میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل مدل­یابی معادلات ساختاری استفاده شد. مجموع نمرات مولفه­های مربوط به عوامل و نمره­های عاملی مورد آزمون قرار گرفته است. بین ویژگی­های شخصیتی وظیفه­شناسی، برون­گرایی، سازگاری، تجربه­پذیری و تعارض شغلی خانوادگی رابطه منفی وجود دارد (۰۵/۰p<). بین ویژگی شخصیتی عصبیت و تعارض رابطه مثبت وجود دارد. بین ویژگی­های شخصیتی وظیفه­شناسی، برون­گرایی، سازگاری، تجربه­پذیری و تسهیل شغلی خانوادگی رابطه مثبت وجود دارد. (۰۱/۰p<). بین ویژگی شخصیتی عصبیت و تسهیل شغلی خانوادگی رابطه منفی وجود دارد. (۰۵/۰p<). براساس نتایج به­دست آمده از مدل­یابی معادلات ساختاری، تاثیر ویژگی­های شخصیتی وظیفه­شناسی و سازگاری بر تسهیل شغلی خانوادگی مستقیم، و تاثیر ویژگی شخصیتی روان آزرده­خویی بر تعارض شغلی خانوادگی نیز مستقیم است (۰۵/۰p<). یافته­ها نشان داد ویژگی­های شخصیتی با تعارض و تسهیل خانوادگی- شغلی و شغلی- خانوادگی ارتباط دارد. لذا توجه به ویژگی­های شخصیتی در فرایند به­کارگماری افراد و در روابط خانوادگی پیشنهاد می­گردد. 

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، تعارض شغلی- خانوادگی ، تسهیل شغلی- خانوادگی