مقایسه اثربخشی رویکردهای سنتی، مدرن و فرامدرن مشاوره مسیر شغلی بر افزایش انطباق پذیری مسیر شغلی دانشجویان دانشگاه اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسه اثربخشی رویکرد سنتی، مدرن و فرامدرن مشاوره مسیر شغلی بر انطباق­پذیری مسیر شغلی دانشجویان دانشگاه اصفهان است. بدین منظور ابتدا از بین دانشکده­های مختلف دانشگاه اصفهان به­صورت تصادفی خوشه­ای چهارگروه انتخاب شده و در سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل پانزده نفری به­صورت تصادفی قرار گرفتند. افراد گروه­های آزمایش هشت جلسه یک­ساعته آموزش مشاوره مسیر شغلی بر مبنای رویکردهای سنتی، مدرن و فرامدرن دریافت کردند. ابزاری که در این پژوهش به­عنوان پیش­آزمون و پس­آزمون استفاده شد پرسش­نامه انطباق­پذیری محقق­ساخته بود که شامل پنج خرده­مقیاس دغدغه، تسلط، کنجکاوی، اعتماد و تعهد است. به­منظور تحلیل داده­ها از شاخص­های میانگین و انحراف معیار و جهت آزمون فرضیه­ها از  تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) استفاده شد. براساس این نتایج، بین چهارگروه در حیطه انطباق­پذیری مسیر شغلی تفاوت معنی­داری ۰۰۰/۰>p  وجود دارد. به­عبارت دیگر، می­توان گفت، تفاوت بین نمرات چهارگروه، بیان­کننده­ی این مطلب است که مداخله­های سنتی، مدرن و فرامدرن مشاوره مسیر شغلی بر افزایش انطباق­پذیری مسیر شغلی دانشجویان تاثیر داشته است. در این بین تاثیر رویکرد مدرن و فرامدرن بر انطباق­پذیری مسیر شغلی بیشتر از رویکرد سنتی بوده است. اما بین دو روش مدرن و فرامدرن تفاوت معناداری مشاهده نشده است.

کلیدواژه ها:

انطباق پذیری مسیر شغلی ، مشاوره مسیر شغلی