بررسی همبستگی بین اهمال کاری تحصیلی با هوش هیجانی و خودکارآمدی در دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی شیراز

زمینه و هدف: اهمال کاری تحصیلی می تواند تاثیرات نامطلوبی بر ابعاد آموزشی، ارتباطی، سلامتی و شغلی دانشجویان داشته باشد. لذا شناخت عوامل موثر بر اهمال کاری تحصیلی در بین دانشجویان امری ضروری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی بین اهمال کاری تحصیلی با هوش هیجانی و خودکارآمدی در بین دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. روش بررسی: این پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مقطعی بر روی ۹۵ نفر از دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و مقیاس خودگزارشی هوش هیجانی شات بود. اطلاعات حاصل با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان توسط نرم افزار SPSS نسخه۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمرات اهمال کاری تحصیلی، خودکارآمدی و هوش هیجانی به ترتیب ۷/۸±۶/۲۰، ۳/۹±۱/۶۳ و ۶/۱۷±۲/۱۱۹ بود. بین اهمال کاری تحصیلی با متغیرهای خودکارآمدی (۰۰۱/۰= P،۳۳۹/۰- = r) و هوش هیجانی (۰۰۷/۰=P،۲۷۶/۰- = r) همبستگی معنی دار و معکوس یافت شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مدل پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس خودکارامدی معنی دار است (۰۳۵/۰=P). اهمال کاری تحصیلی بر اساس هوش هیجانی معنادار نشد(۴۷۴/۰=P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اهمال کاری تحصیلی در بین دانشجویان با خودکارآمدی و هوش هیجانی بالاتر، کمتر است. بنابراین در راستای ارتقاء عملکرد تحصیلی دانشجویان باید تلاش شود که با بهبود هر یک از این مولفه های موثر میزان اهمال کاری تحصیلی در بین دانشجویان کاهش داده شود.

کلیدواژه ها:

اهمال کاری ، هوش هیجانی ، خودکارآمدی ، دانشجویان