استفاده از آماره های پایداری در بررسی پایداری عملکرد هیبریدهای توتون ویرجینیا

به منظور تعیین پایداری عملکرد و سازگاری هیبریدهای توتون ویرجینیا و تجزیه اثر متقابل ژنوتیپ × محیط، 15 هیبرید توتون، شامل 10 هیبرید داخلی و 5 هیبرید ارسالی از مراکز بین المللی در دو ایستگاه تحقیقات توتون تیرتاش و رشت و در هر ایستگاه در دو شرایط تنش و بدون تن شخشکی (چهار محیط) به مدت دو سال ( 1386 - 1385 ) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. محاسبه های آماری شامل تجزیه واریانس مرکب و برآورد 14 آماره پایداری و تجزیه الگو بود. معنی دار بودن اثر اصلی یا افزایشی ژنوتیپ و محیط و نیز اثر متقابل ضرب پذیر ژنوتیپ × محیط، بیانگر سازگاری ژنوتیپ ها با محی طهای خاص بود. نتایج حاصل از تجزیه پایداری به روش واریانس محیطی و ضریب تغییرات محیطی نشان داد که ژنوتیپ های 7 ، و 5 به ترتیب دارای کمترین واریانس محیطی و ضریب تغییرات محیطی و در نتیجه بیشترین پایداری می باشند. هیبرید 12 ، براساس معیارهای آماره شوکلا، اکووالانس ریک، انحراف از خط رگرسیون پایدارترین ژنوتیپ شناخته شد. نتایج نشان داد که هیبریدهای 12 ، 8 و 9 با داشتن کمترین اثر متقابل، پایدارترین و هیبریدهای 11 ، 14 ، 4 و 1 با دارا بودن بیشترین اثر متقابل ناپایدارترین هیبریدها بودند. ژنوتیپ های 10 ، 14 و 13 برای ایستگاه تیرتاش و ژنوتی پهای 2 ، 3 ، 7 و 11 برای ایستگاه رشت، در شرایط بدون تنش خشکی سازگار و مناسب تشخیص داد هشدند

کلیدواژه ها:

آماره های پایداری ، توتون ، خشکی ، هیبرید