بررسی تاثیر ژاکت بتنی بر روی میزان دریفت و برش سازه مسجد صاحب الزمان(عج) شهر توحید

امروزه به دلایلی از جمله اشتباهات مهندسی، ضعف در طراحی، ضعف های اجرایی، تغییر کاربری سازه و به روز شدن آیین نامه ها، مقاوم-سازی به امری ضروری تبدیل شده است. روشهای مختلفی برای مقاوم سازی وجود دارد که با توجه به نوع ساختمان و نیاز آن، از یک یا چند روش از جمله استفاده از لایه های FRP، ژاکت فلزی و یا ژاکت بتنی استفاده میشود. ژاکت بتنی یک روکش برای عضو بتنی است که از میلگردهای فولادی و بتن تشکیل شده است. در این تحقیق به بررسی مقدار دریفت و میزان برش سازه مسجد صاحب الزمان(عج) واقع در شهر توحید- شهرستان هلیلان در استان ایلام پرداخته شده است و طی آن برای مدلسازی تحقیق حاضر از نرم افزار Etabs۲۰۱۸ استفاده شده است که نتایج مدلسازی در نرم افزار حاکی از آن بود که بدلیل تغییر در نقشه های اولیه، سازه پاسخگوی بارهای وارده نمی باشد. در رویارویی با این مشکل میتوان به دو صورت عمل کرد، یا اینکه سازه تخریب و مجددا احداث شود و یا سازه مقاوم سازی شده و ظرفیت باربری اعضا، به حد مطلوب افزایش یابد. در این تحقیق سازه را با ژاکت بتنی مقاوم سازی کرده و مدلسازی نمودیم.نتایج تحقیق نشان داد که با استفاده از ژاکت بتنی تیر و ستون های سازه به ضخامت ۱۰ سانتیمتر، دریفت سازه تا حدود ۸۰ درصد نسبت به سازه اولیه کاهش داشته است. همچنین میزان برش سازه مقاومسازی شده در قابهای کناری تا حدود ۲۴ درصد و در قاب های میانی تا حدود ۴۰ درصد افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

سازه های بتنی ، مقاوم سازی ، ژاکت بتنی ، دریفت ، برش