اثرات استفاده از بره موم در جیره غذایی در مقایسه با ویتامین E بر پایداری اکسیداتیو گوشت جوجه های گوشتی در زمان های مختلف نگهداری

در این آزمایش تعداد 260 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (راس 308 ) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به 5 تیمار با 4 تکرار اختصاص یافت.تیمارهای آزمایشی شامل سطح 200 میلی گرم در کیلوگرم ویتامین E و 4 سطح بره موم ( 0، 500 ، 1000 ،و 2000 میلی گرم در کیلوگرم) در جیره غذایی بود. در سن 42 روزگی از هر تکرار 2 قطعه جوجه انتخاب و پس از ذبح، گوشت ماهیچه ران و سینه به طور جداگانه استخوان زدایی و چرخ شد. پایداری اکسیداتیو گوشت هر بافت در روزهای 5 و 10 نگهداری به روش آزمون تیوباربیوتریک اسید ( TBA ) اندازه گیری شد. با افزایش مدت زمان نگهداری از 5 به 10 روز، غلظت مالون آلدهاید تولیدی در بافت ها به طور معنی داری ( 05 / P<0 ) افزایش یافت. وقوع اکسیداسیون لیپیدی گوشت ران به طور معنی داری ( 05 / P<0 ) بالاتر از سینه بود. همچنین در زمان 10 نگهداری استفاده از سطح 200 میلی گرم در کیلو گرم ویتامین E در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری ( 05 / P<0 ) باعث کاهش عدد TBA گوشت سینه شد. استفاده از سطح 200 میلی گرم در کیلو گرم ویتامین E و سطح 2000 میلی گرم در کیلو گرم بره موم به طور معنی داری ( 05 / P<0 ) باعث کاهش وقوع پراکسیداسیون لیپیدی و مقدار TBA گوشت ران در روز 5 نگهداری شد. بر این اساس قدرت آنتی اکسیدانی بره موم مورد استفاده در جیره غذایی جوجه های گوشتی می تواند قابل مقایسه با ویتامین E باشد

کلیدواژه ها:

جوجه گوشتی ، بره موم ، ویتامین E ، پایداری اکسیداتیو گوشت