مقایسه ژئومورفودایورسیتی میراث جهانی بیابان لوت در استانهای ایران

مدیریت پهنه وسیع بیابان لوت در ایران به عنوان یک میراث جهانی شناخته شده که پتانسیل توسعه فراوانی دارد امری اجتناب ناپذیر است. از مهمترین زمینه های پیشرفت در این منطقه، تقویت بنیادین صنعت گردشگری بوده که علاوه بر اشتغال زایی، میتواند بخش قابل توجهی از درآمد را برای مردم و دیگر نهادها به ارمغان آورد. یکی از توانهای موثر و بالقوه در این زمینه تنوع ژئومورفولوژیکی میباشد که به عنوان پایه های اصلی ژئومورفوتوریسم در منطقه مورد تاکید بوده و در این تحقیق نسبت به ارزیابی این مورد اقدام شده است. منطقه مورد مطالعه حوضه آبریز بیابان لوت با مساحتی بالغ بر ۲۸۱۰۰۰ کیلومتر مربع بوده که در چهار استان سیستان و بلوچستان، کرمان، خراسان جنوبی و یزد گسترده شده است. در تحقیق فوق با استفاده از روشهای کمی، آماری و سنجش از دور اولویت توسعه صنعت گردشگری در چهار استان مورد نظر مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد تنوع ژئوموروفولوژیکی استان کرمان با تراکم ناهمواری ۰/۰۰۱۰ ، تنوع شانون ۴/۲۶۴۳، ناهمواری شانون ۰/۹۲۶۰، تنوع سیمپسون ۰/۹۸۳۲و ناهمواری سیمپسون برابر با ۰/۹۹۳۱نسبت به دیگر استانها از ارزش بالاتری برخوردار بوده است و به دلیل موقعیت جغرافیایی و راه های دسترسی به عوارض ژئومورفولوژیکی متنوع جهت توسعه صنعت گردشگری در اولویت قرار دارد.

کلیدواژه ها:

ژئومورفودایورسیتی ، ژئومورفولوژی ، بیابان لوت