مدل سازی ساختاری تاثیر عوامل محیطی طبیعی و مصنوع بر جو روانی مدارس

زمینه و هدف: از دهه ۵۰ میلادی مفهوم جو روانی در کشورهای توسعه یافته مطرح شد که در افزایش عزت نفس، موفقیت تحصیلی - اجتماعی و همچنین افزایش احساس تعلق به محیط مدرسه تاثیرگذار است. افزایش غیبت های کلاسی، خشونت و اضطراب، کمبود روابط اجتماعی دانش آموزان، ازجمله مصداق های عدم توجه به جو روانی است. روش بررسی: تحلیلی کمی و مدل سازی ساختاری تاثیر  مولفه های محیط یادگیری بر جو روانی مدارس  توسط نرم افزار AMOS ver۲۲ در بین ۱۲۰ نفر از دانش آموزان  دختر ۱۵ تا ۱۷ ساله با انتخاب حجم نمونه توسط نرم افزار G.POWER از ۳ مدرسه داوطلب در شهر گرگان با دو  ابزار پرسش نامه ای شامل ارزیابی کلی محیط یادگیری (TLEA)و ارزیابی جو روانی ((WHITS انجام شده است. یافته ها: معادله گسترده اصلاح شده به تاثیر معنی دار و مستقیم محیط یادگیری بر جو روانی مدارس ، اثبات نیکویی برازش مدل و  همچنین معرفی مولفه های معماری کاربردی از سه شاخص  محیط درونی،  محیط بیرونی و فضاهای اجتماع والدین تاثیرگذار بر جو روانی مدارس منتج شد. بحث و نتیجه گیری: وجود فضاهای مشاع و ایجاد فضاهای سبز ، مصالح متناسب با اقلیم و فرهنگ، بهره گیری از عایق صوتی و حرارتی در محیط های کلاسی، ورود فضاهای سبز به کلاس درس ، طراحی نمای ساختمان مدرسه متناسب با گروه سنی ، استفاده از فضاهای عمومی مدرسه در خارج از ساعات مدرسه، ایجاد فضاهای مناسب به منظور تعامل مستقیم والدین بادانش آموزان و اولیا مدرسه ازجمله متغیرها در جهت بهبود جو روانی ، افزایش احساس تعلق به محیط مدرسه و  بهبود رفتارهای اجتماعی در زندگی آینده دانش آموزان می باشد.

کلیدواژه ها:

محیط طبیعی ، محیط مصنوع ، جو روانی ، فضای سبز ، AMOS