اثر قارچ میکوریز و ریزوباکتری های محرک رشد گیاه بر سرعت رشد، زمان گلدهی و الگوی تجمع استویوزاید در گیاه استویا (Stevia rebaudiana Bert.)
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 295
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-31-2_004
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1400
چکیده مقاله:
استویا (Stevia rebaudiana Bert.) یک گیاه دارویی است که به عنوان شیرین کننده ای مناسب برای بیماران دیابتی استفاده می شود.در این پژوهش تاثیر تلقیح منفرد یا توام قارچ میکوریزی گلوموس اینترارادیسز و باکتری های باسیلوس پلی میکسا، سودوموناس پوتیدا و ازتوباکتر کروکوکوم بر گیاهچه هایی که از کشت قطعات تک گره استویا باززایی شده بودند، در زمان های ۱۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ روز پس از اعمال تیمارها بررسی شد. نتایج نشان دادند که میزان پارامترهای رشد (وزن تر، وزن خشک و طول ساقه) و استویوزاید تا ۶۰ روز پس از اعمال تیمارها، در تیمارهای منفرد و سه تایی باکتری یا قارچ در حد معنی داری افزایش یافت ولی بیشترین میزان پارامترهای رشد و استویوزاید در تیمارهای دوتایی از میکروارگانیسم ها و به طور ویژه در تیمار ازتوباکتر+ گلوموس مشاهده شد. بیشترین میزان وزن تر، وزن خشک، طول ساقه و استویوزاید در ۶۰ روز پس از اعمال اولیه تیمارها و در تیمار ازتوباکتر+ گلوموس که به ترتیب ۷/۵۳%، ۵۷%، ۳۷% و ۸۱% افزایش نسبت به شاهد را نشان می دهند، مشاهده شد. به طور جالب توجهی مشاهده شد که سرعت رشد در تیمارهای دوگانه و سه گانه در فاصله ۳۰-۱۵ روز حداکثر بود و در فاصله ۴۵-۳۰ روز که منطبق با دوران گلدهی آنها بود، کاهش یافت. اما در تیمارهای منفرد سرعت رشد در فاصله ۴۵-۳۰ روز به حداکثر رسید و در فاصله ۶۰-۴۵ روز با ورود به مرحله گلدهی بشدت کاهش یافت. به هر حال حداکثر میزان تجمع استویوزاید در همه تیمارها در فاصله ۴۵-۳۰ روز بدست آمد و در فاصله ۶۰-۴۵ روز با ورود به مرحله گلدهی میزان تجمع استویوزاید در تیمارهای سه گانه و منفرد بشدت و در تیمارهای دوگانه به طور ملایم تر کاهش یافت. بنابراین تیمار میکروارگانیسم ها سرعت رشد، فنولوژی گیاه و الگوی تجمع استویوزاید را در استویا تحت تاثیر قرار می دهند.
نویسندگان
محمود اطرشی
استادیار، بخش تحقیقات کشت بافت، مدیریت بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه مرکزی کشور، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران (ABRII)
فریناز وفادار اصفهان
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهرکرد
ریحانه عموآقایی
دانشیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهرکرد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :