ارزیابی اثر سیستم های مختلف کودی بر عملکرد زعفران (Crocus sativus L.)

عملکرد کمی و کیفی زعفران (Crocus sativus L.) طی آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. عوامل مورد بررسی شامل کود شیمیایی NPK در سه سطح (۰، ۵۰ و ۱۰۰ درصد مقدار توصیه کودی) و کودهای غیرشیمیایی در چهار سطح (شاهد بدون کود، ورمی کمپوست، کود زیستی حاوی باکتری های سودوموناس و باسیلوس و در نهایت تلفیق ورمی کمپوست و کود زیستی) بودند. نتایج نشان دادند که اثر متقابل کودهای شیمیایی و غیرشیمیایی بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار و کوددهی سبب افزایش عملکرد کمی و کیفی زعفران نسبت به تیمار شاهد شد. کاربرد همزمان نیمی از مقادیر کودهای شیمیایی، ورمی کمپوست و باکتری های محرک رشد توانست وزن خشک کلاله، عملکرد کلاله، درصد کروسین، درصد پیکروکروسین و درصد سافرانال را به ترتیب ۰۳/۲، ۶۵/۴، ۸۳/۰، ۱۰/۱ و ۴۶/۱ برابر نسبت به شاهد افزایش دهد. گرچه اثرگذاری تیمارهای ترکیب باکتری ها با ۰% و ۱۰۰% کود شیمیایی بر کروسین، ورمی کمپوست خالص و ترکیب باکتری ها با ۵۰% و ۱۰۰% کود شیمیایی بر پیکروکروسین و باکتری های خالص بر سافرانال بیشتر از تیمار ترکیب کود شیمیایی، ورمی کمپوست و باکتری بود؛ اما تاثیر بسزای تیمار اخیر بر عملکرد گل، عملکرد کلاله و نیز اثر مثبت بر ترکیب های کلاله منجر به معرفی آن به عنوان تیمار برتر شد. میزان اثرگذاری این تیمار نسبت به کاربرد ۰%، ۵۰% و ۱۰۰% کود شیمیایی در رابطه با وزن خشک کلاله به ترتیب ۹۵/۵۰%، ۴۸/۲۰% و ۸۶/۱۲% بود.

کلیدواژه ها:

زعفران (Crocus sativus L.) ، عملکرد زعفران ، کود زیستی ، کود شیمیایی ، مواد موثره کلاله ، ورمی کمپوست