تاثیر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و برخی فراسنجه های خونی مرغ های تخمگذار

  این آزمایش به­منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف عنصر روی بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و برخی فراسنجه های خونی مرغ های تخم گذار سویه­های لاین W۳۶ با استفاده از ۹۶ قطعه مرغ از سن ۷۰ تا ۸۰ هفتگی در فاز دوم تخم­گذاری در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار، ۴ تکرار و ۶ قطعه مرغ در هر تکرار به مدت ۱۰ هفته انجام شد. تیمارها شامل ۴ سطح مختلف روی (۴۰، ۷۰، ۱۰۰ و ۱ ۳ ۰ میلی­گرم در کیلو­گرم) بودند که از سولفات روی به­عنوان مکمل روی استفاده شد . عملکرد و صفات کیفی در پایان هر هفته و فراسنجه های خونی در پایان دوره مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی ۱۳۰ میلی گرم در کیلوگرم روی و جیره حاوی ۴۰ میلی گرم در کیلوگرم روی، به ترتیب دارای بیشترین و کمترین درصد تولید تخم مرغ بودند (۰۵/۰> P ). میانگین وزن تخم مرغ به­طور معنی­داری در تیمار تغذیه شده با ۱۳۰ میلی گرم در کیلوگرم روی بالاتر بود (۰۵/۰> P ). افزایش سطح روی سبب کاهش خوراک مصرفی و بهبود ضریب تبدیل غذایی گردید (۰۵/۰> P ) به­طوریکه تیمار حاوی ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم روی بهترین عملکرد را نشان داد. از لحاظ خصوصیات کیفی تخم مرغ نیز، واحد هاو در مرغ هایی که از سطح ۱۳۰ میلی گرم در کیلوگرم روی استفاده کرده بودند، بیشتر از بقیه تیمارها بود (۰۵/۰> P ). به علاوه کیفیت پوسته تخم مرغ به­طور معنی­داری تحت تاثیر سطوح افزایشی روی قرار گرفت (۰۵/۰> P ). غلظت گلوکز، کلسترول و LDL سرم در تیمار تغذیه شده با ۱۳۰ میلی گرم در کیلوگرم روی به­طور معنی­داری کاهش یافت (۰۵/۰> P ). همچنین با افزایش روی، غلظت تری گلسیرید سرم کاهش یافت (۰۵/۰> P ) نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از سطوح افزایشی روی در جیره مرغ تخم­گذار می­تواند سبب بهبود عملکرد و صفات کیفی تخم­مرغ شود.

کلیدواژه ها:

Blood parameters ، Laying hens ، Performance ، Quality parameters ، Zinc ، فراسنجه های خونی ، مرغ های تخمگذار ، عملکرد ، صفات کیفی ، روی