اثر گندم تقطیری و آنزیم بر ترکیبات خون و شاخص های تولیدی مرغ های تخم گذار

     تفاله خشک دانه گندم تقطیر شده همراه با مواد حل شده در آن یا به اصطلاح ساده­تر، گندم تقطیری محصول جانبی است که می­توان از آن در تغذیه طیور استفاده کرد اما وجود پلی­ساکاریدهای غیرنشاسته­ای ممکن است میزان استفاده از آن را محدود کند. بنابراین هدف این آزمایش ارزیابی گندم تقطیری همراه با آنزیم روی عملکرد مرغ­های تخم­گذار بود. برای انجام این تحقیق، ۳۲۰ قطعه مرغ تخم­گذار هایلاین استفاده شده است. این آزمایش از آغاز هفته ۵۱ و به مدت ۱۲ هفته انجام شد. مدل آماری این پژوهش، ترتیب فاکتوریل ۵×۲ در قالب طرح کاملا تصادفی بود. عامل اول، گندم تقطیری در ۵ سطح ۰، ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد و عامل دوم، آنزیم اندوفید­دبلیو با حداقل ۱۲۰۰ واحد فعالیت آرابینوزایلاناز و ۴۴۰ واحد بتاگلوکاناز در دو سطح ۰ و ۰۵/۰ درصد در جیره استفاده شد. برای هر یک از ده تیمار غذایی، چهار تکرار و هشت قطعه مرغ در هر تکرار وجود داشت. برای تعیین صفات مختلف تخم­مرغ تازه، ۶ بار رکوردگیری به صورت یک هفته در میان انجام شد. در این پژوهش استفاده از گندم تقطیری در جیره تاثیری روی وزن بدن و مصرف خوراک مرغ، ضریب تبدیل خوراک به تخم­مرغ، درصد تولید روزانه و وزن توده تخم­مرغ، نیتروژن اوره­ای خون و فعالیت آنزیم­های AST، ALT و LDH نداشت (۰۵/۰P>). گندم تقطیری سبب کاهش معنی­دار شاخص رنگ زرده شد. آنزیم مورد استفاده، باعث بهبود معنی­دار ضریب تبدیل و افزایش توده تخم­مرغ شد ولی بر سایر شاخص­ها اثر معنی­داری نداشت. برهم­کنش گندم تقطیری و آنزیم برای هیچ یک از صفات معنی­دار نبود.

کلیدواژه ها:

Exogenous Enzyme ، Laying Hens ، Performance ، WDDGS ، آنزیم برون زادی ، عملکرد ، گندم تقطیری ، مرغ تخم گذار