اصلاح و معرفی رقم جدید برنج "پردیس" به روش کلاسیک
محل انتشار: پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی، دوره: 2، شماره: 6
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 261
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCB-2-6_002
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1400
چکیده مقاله:
برنج دومین محصول استراتژیک در ایران است و کیفیت پخت و خوراک آن برای مصرف کنندگان ایرانی اهمیت بسزائی دارد. برای بهبود همزمان عملکرد و کیفیت، ابتدا تلاقی های مختلف بین ارقام آمل ۳ و سپیدرود (پر محصول ولی با کیفیت پخت و خوراک پائین) با دمسیاه مشهد و سنگ جو (عملکرد پائین ولی کیفیت خوب) انجام شد. پس از آن، عمل تلاقی برگشتی F۱ با والد دوره ای (ارقام کیفی) آغاز و پس از دو نسل تلاقی برگشتی و تهیه BC۲، عمل خود تلقیحی آنها صورت گرفت و اداره نسل های درحال تفکیک، بر اساس روش شجره ای ادامه یافت. پس از پنج نسل خودگشنی (BC۲F۵)، ۱۳ لاین اصلاحی با عملکرد بالا و کیفیت مطلوب بدست آمد. نتایج آزمایشات مزرعه ای و لاینهای انتخابی نشان داد که لاین ۶-۳۲DN- از لحاظ عملکرد و زودرسی نسبت به رقم شاهد کیفی محلی (سنگ طارم) برتری داشته و از نظر کیفیت نیز با آن قابل رقابت می باشد. این لاین نیمه پاکوتاه، متحمل به کرم ساقه خوار، مقاوم به بیماری بلاست و مقاوم به خوابیدگی (ورس) بوده و دارای خواص فیزیکوشیمیائی مطلوب (آمیلوز ۵/۲۳%، غلظت ژل ۱/۵۸، درجه حرارت ژلاتینی شدن ۷۷/۶، طول دانه ۶/۱۱ میلی متر و فاقد شکم سفیدی یا گچی) و در حد ارقام محلی بوده (حدود ۷۵ درصد)، در حالیکه دارای عملکردی بالغ بر ۹۳/۵ تن در هکتار می باشد که در مقایسه با رقم شاهد محلی یعنی رقم سنگ طارم با عملکرد ۳۶۵۰ کیلوگرم در هکتار عملکرد دارای برتری نسبتا خوبی است.