بررسی کارایی مدل ریز مقیاس نمایی آماری (SDSM) در پیش بینی پارامترهای دمایی در دو اقلیم خشک و فراخشک (مطالعه موردی: کرمان و بم)

  روش­های ریز مقیاس نمایی آماری، به­منظور پیش بینی متغیرهای اقلیمی مانند دما، به دلیل اهمیت این فاکتورها، در برنامه ریزی و مدیریت محیطی کاربرد وسیعی دارند. در این پژوهش کارایی مدل ریز مقیاس نمایی آماری ( SDSM ) در پیش بینی پارامتر های دمایی مورد بررسی قرار گرفته است. داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل داده های دمای کمینه، بیشینه و میانگین ایستگاه های سینوپتیک کرمان و بم، داده های NCEP و داده های مدل HadCM۳ ) داده های نسل سوم مدل جهانی اقلیم تحت سناریو ی A۲ و B۲ ) برای دوره پایه (۲۰۰۱-۱۹۷۱ میلادی) می باشد. از ۱۵ سال اول داده ها (۱۹۸۵-۱۹۷۱) برای واسنجی و از ۱۵ سال دوم (۲۰۰۱-۱۹۸۶) برای ارزیابی نحوه عملکرد مدل استفاده شده است. به کمک داده های HadCM۳(A۲) و HadCM۳(B۲) ، دما برای سه دوره (۲۰۳۹-۲۰۱۰)، (۲۰۶۹-۲۰۴۰) و (۲۰۹۹-۲۰۷۰) پیش بینی و با دوره پایه مقایسه شده است. معیارهای آماری ارزیابی کارایی مدل مانند میانگین خطای مطلق، مجذور میانگین مربعات خطا، ضریب ناش- ساتکلیف و تحلیل نتایج خروجی مدل HadCM۳ ، نشان داد که این مدل در منطقه خشک نسبت به منطقه فراخشک از کارایی بالاتر و دقت قابل قبولی برای پیش بینی دما برخوردار است. همچنین نتایج بیانگر افزایش دما در تمام ماه های سال برای هر دو ایستگاه می باشد.

کلیدواژه ها:

Bam ، Climate change ، Temperature ، Kerman ، SDSM model ، بم ، تغییر اقلیم ، دما ، کرمان ، مدل SDSM