تاثیر استفاده از اسانس دارچین روی خصوصیات شیمیایی و تولید گاز با نسبت های پایین کنسانتره به سیلاژ یونجه در شرایط برون تنی

مقدمه: مصرف بی رویه آنتی بیوتیک در تولیدات دامی بعنوان محرک رشد یا برای درمان بیماریها در سال های اخیر موجب بروز مقاومت باکتریایی در برابر آنتی بیوتیک ها و انتقال آن از دام به انسان شده و این یک خطر نگران کننده برای سلامت عمومی تلقی می شود. بنابراین میکروبیولوژیست ها و متخصصان تغذیه به دنبال روش های جایگزین هستند تا بتوانند با تغییر مطلوب متابولیسم شکمبه موجب بهبود بازده خوراک و بهره وری حیوانات شوند. اسانس ها (EO) متابولیت های ثانویه گیاهی هستند، که خواص ضد میکروبی داشته و می توانند بعنوان جایگزین بالقوه برای آنتی بیوتیک ها جهت تغییر فعالیت های میکروبی شکمبه مورد استفاده قرار بگیرند مواد و روش ها: تیمارها شامل یونجه بدون افزودنی (شاهد)، سیلاژیونجه + (%۸۰) کنسانتره گاو شیری + (%۲۰) افزودنی اسانس دارچین ۶۰) میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن تر) و سیلاژ یونجه + (%۸۰) کنسانتره گاو پرواری + (%۲۰) افزودنی اسانس دارچین ۶۰) میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن تر). برای هر تیمار ۳ تکرار در نظر گرفته شد. تیمارهای آزمایشی براساس ۲۰ درصد سیلاژ یونجه و ۸۰ درصد کنسانتره تنظیم گردید.نتایج و بحث: تولید گاز تحت تاثیر اسانس دارچین و برهمکنش سیلاژ و کنسانتره قرار گرفت. بین مدت زمان مصرف و درصد کنسانتره به سیلاژ در ارتباط با میزان گاز تولیدی بعد از ۲۴ ساعت اثر متقابل معنیدار مشاهده شد .(p<۰/۰۵) میزان گاز تولیدی در زمان های ۱۶، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت و همچنین مقدار کل گاز تولیدی در جیره حاوی ۸۰ درصد کنسانتره شیری در مقایسه با تیمار حاوی ۸۰ درصد کنسانتر پرواری بیشتر بود. میزان تولید گاز دو تیمار حاوی کنسانتره کمتر از تیمار شاهد بود .(p<۰/۰۵)نتیجه گیری کلی: در یک نگاه کلی نتایج این آزمایش نشان میدهد که افزودن اسانس دارچین مورد بررسی در این آزمایش اثرات قابل توجه ی بر تولید گاز در شرایط برون تنی داشته اند که به واسطه خاصیت ضد میکروبی آنهاست، اسانس دارچین نیز روند کاهشی بر تولید گاز نسبت به شاهد داشت.

کلیدواژه ها:

اسانسهای گیاهی ، تولید گاز ، دارچین