تحلیل اثر بخشی نظام آموزش عالی کشاورزی بر پرورش قابلیت های کارآفرینی از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی کشاورزی (مورد مطالعه: دانشگاه محقق اردبیلی)

امروزه پیشروی به سوی دانشگاههای کارآفرین و کارآیی بهینه در نظام آموزش عالی کارآفرینانه، به عنوان راهبرد اصلی در نظام آموزش عالی کشاورزی مطرح است. در این راستا هدف اصلی این مطالعه، تحلیل اثربخشی نظام آموزش عالی کشاورزی بر پرورش قابلیتهای کارآفرینی دانشجویان مقاطع کارشناسیارشد و دکتری بود. به روش نمونهگیری طبقه ای تصادفی، از میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی کشاورزی در دانشگاه محقق اردبیلی (۹۹۵ N=)، حجم نمونه به تعداد ۲۸۸ نفر تعیین شد. ابزار پژوهش مرکب از آزمون استاندارد شده "سنجش ویژگیهای شخصیتی کارآفرینی در ایران" و آزمون استاندارد شده بینالمللی مرکز کارآفرینی دانشگاه "دارهام" انگلستان و پنج متغیر تعیین اثربخشی نظام آموزش عالی کارآفرینانه بود. یافتهها نشان داد که غالب پاسخگویان، از لحاظ میزان انگیزه پیشرفت و کنترل درونی در حد "به نسبت زیاد" بوده، اما از لحاظ میزان استقلالطلبی، ریسک پذیری و خلاقیت در حد "به نسبت کم" و"کم" بودند. دیگر یافتهها حاکی از آن بود که تنها برای دو قابلیت استقلالطلبی و ریسکپذیری، میان دانشجویان مقاطع کارشناسیارشد و دکتری تفاوت معنیداری وجود داشت؛ همچنین بالابودن میزان معدل کل در میان پاسخ گویان، قابلیت انگیزه پیشرفت در آنان را افزایش داده؛ اما بر دیگر قابلیت های کارآفرینی تاثیر معنی داری را ایجاد نکرده است. مطابق تحلیل رگرسیون، سه متغیر محتوا و برنامه درسی (۰.۳۹۲ Beta=)، مدیریت و عوامل زیرساختی (۰.۳۰۴ Beta=) و شیوههای تدریس و آموزش (۰.۲۲۹ Beta=)، در مجموع ۲/۶۰ درصد عوامل اثرگذار بر پرورش قابلیتهای کارآفرینی پاسخگویان را تبیین کردند. لذا، اولویت برنامهریزی آموزشی جهت تقویت قابلیتهای استقلالطلبی، ریسک پذیری و خلاقیت دانشجویان در سه متغیر اثربخشی بدست آمده، بر بهبود اثربخشی نظام آموزش عالی کشاورزی موثر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

Agricultural students ، Entrepreneurial higher education system ، Entrepreneurial capabilities ، Effectiveness ، University of Mohaghegh Ardabili ، نظام آموزش عالی کشاورزی ، قابلیت های کارآفرینی ، اثربخشی ، دانشجویان کشاورزی ، دانشگاه محقق اردبیلی