بررسی کارایی کیتوزان حاصل از پوسته میگو به عنوان کمک منعقدکننده در حذف کدورت در تصفیه آب اهواز

کیتوزان یک پلیمر کاتیونی، قابل تجزیه زیستی و غیر سمی است که از دی استیلاسیون کیتین مشتق شده است. کیتوزان را می توان به عنوان جانشینی برای نمکهای آلومینیم و پلی الکترولیتهای مصنوعی در تصفیه آب به کار برد، زیرا از اثرات مضری که باقیماندن آلومینیم و پلیمرهای مصنوعی در آب بر سلامتی مصرف کنندگان می گذارند، جلوگیری می کند، لجن تولید شده توسط آن قابل تجزیه است و منبع آن می تواند تجدید پذیر باشد زیرا از صدف سخت پوستان دریایی نظیر خرچنگ استخراج می شود. در این پژوهش انعقاد آب خام ، با استفاده از پلی آلومینیوم کلراید (PACI) به تنهایی و اختلاط همزمان پلی آلومینیوم کلراید (PACI) و کیتوزان با نسبتهای متفاوت جهت حذف کدورت آب، مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت. پژوهش حاضر در مقیاس آزمایشگاهی و با استفاده از دستگاه جارتست انجام شد. مناسب ترین pH بهینه برای حذف کدورت، در pH= 8 به دست آمد.دوز بهینه پلی آلومینیم کلراید به همراه کیتوزان، به ترتیب ppm 5 و ppm 0/02 تعیین گردید.بهترین نتیجه حذف کدورت زمانی که پلی آلومینیوم کلراید (PACI) توام با کیتوزان به کار برده شد، بین 83/54 تا 98/63 درصد به دست آمد.در شرایط بهینه کاربرد کیتوزان حدود 50 درصد غلظت منعقدکننده پلی آلومینیم کلراید را کاهش داد. به علاوه، فلوکهای تشکیل شده توسط کیتوزان درشت تر و سرعت ته نشینی بالایی داشتند. نتایج تحقیق بیانگر کارایی خوب کیتوزان به عنوان کمک منعقدکننده، در حذف کدورت آب می باشد.

کلیدواژه ها:

کیتوزان ، پلی الکترولیت ، کمک منعقدکننده