مقایسه مقاومت آنتی بیوتیکی و فاکتورهای ویرولانس در جدایه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از منابع دامی و انسانی در سال ۱۳۹۷

انتروکوک ها گروه مهم و متنوعی از باکتری ها هستند که به عنوان باکتری مقاوم به بیشتر آنتی بیوتیک های مصرفی در درمان بیماری ها شناخته شده اند. در این مطالعه مقطعی- توصیفی ۱۰۴ نمونه گوشت قرمز و ۱۰۰۰ نمونه ادرار مشکوک به عفونت دستگاه ادراری در شهرستان کرمانشاه جهت بررسی انتروکوکوس فکالیس مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تایید نمونه ها با روش های بیوشیمیایی و مولکولی به منظور بررسی توانایی تولید بیوفیلم از روش میکروتیتر پلیت و برای تعیین حساسیت آن -ها نسبت به آنتی بیوتیک ها، از روش کربی- بایر استفاده گردید. در نمونه های انسانی آلودگی به انتروکوکوس فکالیس ۵ درصد و در نمونه گوشت مورد بررسی ۳۸/۴۰ درصد گزارش گردید. در جدایه های جدا شده از گوشت قرمز بیشترین مقاومت نسبت به استرپتومایسین و کمترین مقاومت نسبت به ونکومایسین گزارش شد. در جدایه های انسانی بیشترین مقاومت نسبت به کوتریموکسازول و کمترین مقاومت نسبت به نیتروفورانتئین گزارش گردید. در جدایه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از گوشت قرمز، ژن ebp A (۴۳/۷۱ درصد)، ebp B (۵۲/۵۹ درصد) و ebp C (۲۸/۶۴ درصد) گزارش گردید که ارتباط آماری معنادار بین ژن های ebp وتولید بیوفیلم در این جدایه ها مشاهده نگردید. در صورتی که در جدایه های جدا شده از ادرار بین ژن هایebp و تولید بیوفیلم ارتباط معنی دار مشاهده شد. هم چنین در تجزیه و تحلیل آماری بین نوع گوشت و نوع ژن ویرولانس رابطه معنی دار آماری مشاهده نگردید. در صورتی که بین فراوانی ژن های efa A، gel E، ace و esp در جدایه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از ادرار و تولید بیوفیلم ارتباط معنی دار مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

انتروکوکوس فکالیس ، بیوفیلم ، گوشت ، عفونت ادراری