پیش بینی خلاقیت نوجوانان تیزهوش با توانایی های هوشی ، سبک های فرزند پروری ، نشاط معنوی و محبوبیت در خانواده

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خلاقیت در دانش آموزان تیزهوش با نشاط معنوی، میزان محبوبیت والدین، سبک های فرزند پروری و ویژگی های شناختی است. پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی با استفاده از روش همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه پدران، مادران و فرزندان مشغول به تحصیل در مدارس تیزهوشان استان آذربایجان شرقی بودند. بدین منظور کلیه ۱۲۵دانشآموزان پسر متوسطه اول مدرسه تیزهوشان علامه طباطبائی شهرستان بناب در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ با استفاده از نمونهگیری هدفمند انتخاب و با آزمون هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تعداد ۸۱ دانش آموز دارای هوش بهر برابر یا بالاتر از ۱۱۵ در هوش بهر کل یا یکی از مقیاس های آزمون هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهار به عنوان نمونه تیزهوش انتخاب شدند. تحلیل های آماری با استفاده از SPSS انجام شد. ابزارهای پژوهشی استفاده شده در این پژوهش شامل: پرسشنامه های سبک های فرزند پروری، نشاط معنوی، محبوبیت والدین، آزمون خلاقیت و آزمون هوشی وکسلر کودکان ویرایش چهار بودند. فرضیه پژوهشی با استفاده از رگرسیون چندگانه آزمون شد. نتایج نشان داد، سبک فرزند پروری مقتدرانه مادر (بتای ۳۰۶/۰)، نشاط معنوی (بتای۲۴۹/۰) از عوامل محیطی و هوش بهر کل (بتای۲۳۴/۰)  از عوامل شناختی هستند که با خلاقیت رابطه دارند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، محبوبیت والدین ، نشاط معنوی ، سبکهای فرزندپروری ، ویژگی های شناختی