بهبود کنترل هماهنگ پایدارساز سیستم قدرت و TCSC نصب شده به سیستم تک ماشینه با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در این مقاله هدف بهبود پایداری دینامیکی یک سیستم قدرت تک ماشینه متصل به شین بی نهایت در حضور کنترلرهایPSS و TCSC برای بهبود میراسازی نوسانات فرکانس پائین با استفاده از الگوریتم ژنتیک می باشد. در یک سیستم قدرت استفاده از خطوط انتقال طولانی با راکتانس بزرگ بدلیل افزایش تقاضا و درهم تنیدگی شبکه توزیع، سیستم قدرت موجب کاهش پایداری سیستم می شود و نوسانات فرکانس پایین در سرعت روتور و زاویه روتور و توان اکتیو ژنراتورهای سنکرون ایجاد می گردد. امروزه سیستم‎های قدرت مدرن؛ بزرگ و غیرخطی و پیچیده می باشد و PSSها به تنهایی تحت بعضی شرایط پاسخگو نبوده و میرایی کافی ایجاد نمی‎کنند. برای رفع این مشکل ترکیب ادوات FACTS و PSS پیشنهاد شده است. از طرفی دیگر بدلیل اینکه بارها متغیر بوده و مولدها به شبکه وارد یا خارج می شوند، تنظیم PSSها و ادوات FACTS از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود. نتایج نشان داد که تنظیم همزمان و بهینه PSS و TCSC سبب بهبودی قابل ملاحظهای در میراسازی نوسانات فرکانس پائین شده و میزان فراجهش و زمان نشست پاسخ سیستم را بصورت محسوسی بهبود میبخشد.

کلیدواژه ها:

سیستم قدرت ، نوسانات فرکانس پایین ، ادوات FACTS ، PSS ، TCSC ، الگوریتم ژنتیک