اثرات کاربرد خارجی سدیم نیترو پروساید در افزایش تحمل به خشکی در دو ژنوتیپ ماریتیغال (Silybium marianum (L.) Gaertn.)
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 394
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-33-4_009
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1400
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثرات سدیم نیتروپروساید بر افزایش تحمل به خشکی در ماریتیغال (Silybium marianum (L.) Gaertn.)، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سال ۱۳۹۳ انجام شد. در این آزمایش سدیم نیتروپروساید (SNP) در سه سطح صفر، ۱۰۰ و ۲۰۰ میکرومول در لیتر به عنوان فاکتور اصلی، تنش خشکی در سه سطح شاهد و قطع آبیاری از مرحله ساقه روی و گرده افشانی تا پایان دوره رشد به عنوان فاکتور فرعی و دو ژنوتیپ ماریتیغال (مجاری و ساری) به عنوان فاکتور فرعی فرعی در نظر گرفته شدند. با افزایش شدت خشکی سرعت فتوسنتز برگ حدود ۴۵% نسبت به شاهد در هر دو ژنوتیپ کاهش معنی داری نشان داد، در صورتی که با کاربرد ۱۰۰ میکرومولار سدیم نیتروپروساید، فتوسنتز برگ تا حدود ۸۰% و ۱۰۰% به ترتیب در رقم مجاری و اکوتیپ ساری نسبت به عدم کاربرد آن در تنش ساقه روی افزایش معنی داری یافت. قطع آبیاری سبب کاهش معنی دار رنگریزه های فتوسنتزی در اکوتیپ ساری گردید، در صورتی که این کاهش در زمان تنش ساقه روی با کاربرد سدیم نیتروپروساید بهبود یافت. تنش خشکی در هر دو مرحله قطع آبیاری سبب کاهش عملکرد دانه در هر دو ژنوتیپ گردید، در حالی که با کاربرد خارجی ۱۰۰ میکرومولار سدیم نیتروپروساید این کاهش به ویژه در اکوتیپ ساری جبران شد. همچنین قطع آبیاری عملکرد ماده موثره را کاهش داد ولی این کاهش به ویژه در مرحله تنش گرده افشانی با افزایش درصد سیلیمارین و عملکرد دانه تحت محلول پاشی با ۱۰۰ میکرومولار SNP جبران گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که غلظت ۱۰۰ میکرومولار سدیم نیتروپروساید در محافظت از گیاه ماریتیغال با افزایش شدت خشکی و کشت این گیاه در سیستم های کمبود آب موثر می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل زنگانی
دانشجوی دکترا، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
سعید زهتاب سلماسی
استاد، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز،ایران
بابک عندلیبی
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
عباسعلی زمانی
استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :