رابطه بین مهارت های اجتماعی و کمال گرایی با نقش میانجی انعطاف پذیری شناختی در کارکنان سازمان بنادر و دریانوردی (مورد مطالعه: منطقه ویژه اقتصادی بندر امیرآباد)

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مهارت های اجتماعی و کمال گرایی با نقش میانجی انعطاف پذیری شناختی در کارکنان سازمان بنادر و دریانوردی بوده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل ۲۹۰ نفر از کارکنان سازمان بنادر و دریانوردی بندر امیرآباد بوده است. نمونه آماری به تعداد ۱۶۵ نفر و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از سه پرسش نامه مهارت های اجتماعی ماتسون (۲۰۰۰)، کمال گرایی نجاریان و همکاران (۱۳۷۸) و انعطاف پذیری شناختی مارتین و روبین (۱۹۹۵) استفاده شده است. پایایی آن ها با محاسبه فرمول آلفای کرونباخ برای هر یک به ترتیب برابر ۹۴/۰، ۹۵/۰ و ۹۰/۰ به دست آمد. به منظور تحلیل داده های حاصله، از مدل یابی معادلات ساختاری با کمک روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم افزار آماری پی ال اس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین مهارت های اجتماعی و کمال گرایی با انعطاف پذیری شناختی در کارکنان رابطه معناداری وجود دارد و مقدار ۴/۷۸ درصد از انعطاف پذیری شناختی و ۸/۷۶ درصد از کمال گرایی توسط مهارت های اجتماعی تبیین می شود و متغیر انعطاف پذیری شناختی اثر میانجی بر رابطه بین مهارت های اجتماعی و کمال گرایی را دارد. هم چنین شاخص های برازندگی مدل حاکی از آن است که مدل ارائه شده از برازش مناسبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، کمال گرایی ، انعطاف پذیری شناختی