مروری: مطالعه امکان سنجی برای جایگزین بازرسی های داخلی مخازن تحت فشار با روش بازرسی غیر مهاجم در صنعت پتروشیمی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 448

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IEAC07_238

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1400

چکیده مقاله:

مخازن تحتفشار ازجمله تجهیزاتی هستند که در شاخه نفت و گاز و پتروشیمی و در اغلب صنایع اصلی نظیر نیروگاه و حمل و نقل از کاربرد ویژه و قابل توجهی برخودار بوده وواز این رو توجه به مقوله طراحی وساخت آن ها دارای اهمیت ویژه ای می باشد. مخازن تحت فشار سیستم های حساس و خطرناکی می باشند که بی توجهی وعدم بازرسی آن ها ممکن است عواقب شدیدی در پی داشته باشد. بطور کلی بازرسی به منظور بررسی تخریب داخلی یا خارجی احتمالی انجام می گیرد این کار اغلب بااستفاده از یک بازرسی داخلی، همراه با استفاده از روش های تکمیلی NDT حاصل می شود. شیوه معمول بازرسی مخازن تحت فشار در حال حاضر به این صورت است که سیستم مخازن باید خاموش شود و محتویات مخازن خالی گردد. و سپس با باز کردن مخازن بازرسی بصری داخلی انجام گیرد و یا با روش های معمول بازرسی غیر مخرب این مهم با ورود به داخل مخزن انجام گیرد. در این روش، به سادگی می توان هزینه های بسیار بالای خاموش کردن یک مخزن (وقفه در تولید)، ایزوله کردن آن و آماده سازی آن برای ورود را متصور شد. بازرسی غیر مهاجم به مجموعه روش های بازرسی گفته می شود که برای بررسی تجهیز (مخزن) از نظر خوردگی (شرایط دیگر) مورد استفاده قرار می گیرد که نیاز به باز کردن، بیرون کشیدن و یا در معرض دید قرار گرفتن داخل مخزن نیست. در روش NII در واقع بازرسی ها را مدیریت و برنامه ریزی می کنند. برخی روش های مرسوم در بازرسی غیر مهاجم شامل اشعه ایکس دیجیتال و اولتراسونیک پیشرفته می باشند. از مزایای این روش می توان به کوتاه کردن چرخه مدت خاموش شدن مخزن، عدم نیاز به جداسازی، تخلیه و پاک سازی مخزن اختلالات مربوط به مخزن را که می تواند مشکلات جدیدی ایجاد کند و فرآیند شناسایی خرابی احتمالی بدون دخالت در سایر عملیات اشاره کرد.

نویسندگان

عارف پورعلی مغانلو

دانشجوی گروه مهندسی مکانیک دانشگاه محقق اردبیلی ایران

مهدی اسکندرزاده اصل

استادیار گروه مهندسی مکانیک دانشگاه محقق اردبیلی

هادی غائبی

دانشیار گروه مهندسی مکانیک دانشگاه محقق اردبیلی ایران