نقش مدیریت توسعه پایدار در حفاظت از منابع آبی نواحی روستایی با استفاده از روش تحلیل عاملی (مطالعه موردی: دهستان تودشک)

امروزه با توجه به کمبود منابع آب و شدت یافتن خشکسالی در سالهای اخیر ، لزوم توجه به مدیریت منابع آبی به ویژه در مناطق روستایی به دلیل ارتباط تنکاتنگ آن با بحث کشاورزی به عنوان معیشت قالب اکثر روستاهای ایران ، احساس می شود . مدیریت توسعه پایدار منابع آبی نواحی روستایی آسیب دیده از شرایط کم آبی و حتی خشکسالی به عنوان مسله مهم و حیاتی برای این مناطق و حتی نسل های آینده به شمار می رود.هدف از این پژوهش بررسی مشکلات در حوزه منابع آب در روستای مورد مطالعه و ارائه راهکار و پیشنهاداتی در جهت کاهش حداکثری اثرات ناشی از مشکلات آب این منطقه می باشد که با استفاده از روش تحقیق میدانی و توصیفی به شکل توامان مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج پژوهش با استفاده از روش نحلیل عاملی حاکی از تاثیرات بسیار شدید بر شرایط اجتماعی، شرایط محیطی و اقتصادی در این منطقه ،که دربرگیرنده نمونه ای از نتایج تاثیر بحران کم آبی در منطقه شامل مهاجرت روستاییان و خالی شدن روستا از جمعیت جوان و نیروی کار، تغییر در شیوه مدیریت اراضی، کاهش کیفیت و میزان تولیدات کشاورزی می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت توسعه پایدار ، منابع آبی ، کشاورزی ، روش تحلیل عاملی ، خشکسالی ، اقتصادی و اجتماعی.