بررسی مسایل و مشکلات روستای اسپیران از دیدگاه آمایش محیطی ،به منظور توسعه گردشگری روستایی

هر کشوری جهت دستیابی به اهداف برنامه ریزی شده خود در راستای تامین توسعه، رفاه و جایگاه درخور توجه و متمایز از سایر کشورها، به تدوین برنامه ای جامع و عملیاتی برای دوره ی معین میپردازد که این اقدام جز با شناخت صحیح روندها و چشم اندازهای آینده امکان پذیر نخواهد بود. در کشور ایران نیز اهمیت توجه به توسعه صنعت گردشگری در عرصه های کلان سیاستگذاری به درستی شناخته شده و اقداماتی نظیر چشم انداز بیست ساله کشور در حوزه گردشگری، نشانگر اهمیت دادن به این امر در حیطه های کلان سیاستگذاری است. این اقدامات بخصوص در روستاها با برنامه ریزی برای آمایش محیطی جهت توسعه ی گردشگری از آن دست اقداماتی است که در این مناطق میتواند منجر به توسعه و شناخت پتانسیلها و جاذبه های گردشگری آن مکان شود. لیکن هدف این مقاله آمایش محیطی منطقه اسپیران واقع در شمال غرب تبریز جهت توسعه گردشگری روستایی میباشد. دهستان اسپیران یکی از خوش آب و هواترین روستاهای تبریز است. این روستا دارای مزیتها و جاذبه های فراوان توریستی ازجمله جاذبه های طبیعی، جاذبه های تاریخی، جاذبه های فرهنگی مذهبی میباشد. در حالی که تعداد اندکی از این جاذبه ها به دلیل عدم سرمایه گذاری کافی، کمبود خدمات و امکانات و زیرساختهای گردشگری و ... مورد استفاده گردشگران قرارمی گیرددر این مقاله با استفاده از روش های آماری و مدل ها پتانسیل های گردشگری روستای اسپیران شناسایی و معرفی شده است. نتایج مطالعات نشان می دهد که منطقه اسپیران با امتیاز ۰/۱۵۹ از لحاظ برخورداری شاخص های توسعه روستایی اعم از امکانات و خدمات، نهادی – کالبدی، اجتماعی و اقتصادی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

آینده نگاری ، آمایش محیطی ، اسپیران ، گردشگری روستایی ، توسعه