کاهش غلظت بحرانی نیترات در محصول سیبزمینی با مصرف ماده آلی و اصلاح مدیریت کاربرد کودهای نیتروژنه در منطقه جیرفت و کهنوج

به منظور بررسی اثر اصلاح مدیریت مصرف کود نیتروژنه و کاربرد کود مرغی بر عملکرد و غلظت نیترات در محصول سیب-زمینی کشت پاییزه در منطقه جیرفت و کهنوج، پژوهشی در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار، در سه تکرار و و به مدت دو سال در شهرستان جیرفت اجرا شد. تیمارهای پژوهش عبارت بودند از: :T۱ شاهد (عرف زارع ۲۷۶) کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره))، :T۲ مصرف ۱۸۴ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره (حد بهینه توصیه شده برای محصول منطقه) + مصرف بهینه سایر عناصر غذایی بر اساس آزمون خاک، :T۳ مصرف ۲۳۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره ۲۵) درصد بیشتر از حد بهینه) + مصرف بهینه سایر عناصر غذایی بر اساس آزمون خاک، :T۴ مصرف ۱۴۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره ۲۵) درصد کمتر از حد بهینه) + پنج تن کود مرغی در هکتار + مصرف بهینه سایر عناصر غذایی بر اساس آزمون خاک، :T۵ مصرف ۱۴۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع اوره ۲۵) درصد کمتر از حد بهینه) + ده تن کود مرغی در هکتار+ مصرف بهینه سایر عناصر غذایی بر اساس آزمون خاک. نتایج تجزیه مرکب دو ساله نشان داد که تیمار شاهد (عرف زارع) دارای کمترین عملکرد ۲۰) تن در هکتار) و بیشترین غلظت نیترات در غده ۲۹۳/۳) میلیگرم در کیلوگرم ماده خشک) بود. و تیمار T۵ دارای بیشترین عملکرد ۳۴/۷۷) تن در هکتار) بود که نسبت به شاهد ۷۴ درصد افزایش نشان داد و غلظت نیترات آن ۱۷۴ میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک غده سیبزمینی بود که نه تنها ضمن کاهش معنیداری از تیمار شاهد بلکه حدود ۳۰ درصد کمتر از حد استاندارد نیترات برای مصرف کننده ۲۴۶) میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک غده) بود.

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، عملکرد ، کود مرغی ، کود نیتروژنه ، نیترات