اثرات افزایش سطح انرژی و پروتئین متابولیسمی بر مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی، عملکرد و فراسنجه های خونی میش های زل در گامه پایانی آبستنی

   در این آزمایش با هدف بررسی تغییرات سطوح مواد مغذی بر گوارش پذیری، عملکرد و خصوصیات بیوشیمیایی خون میش های آبستن زل پیش از زایش از تعداد ۳۲ راس میش نژاد زل (با میانگین وزن ۱±۴۲ کیلوگرم، سن ۵/۲ سال، دو شکم زایش و روز ۱۰۰ آبستنی) در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و هشت تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱- جیره شاهد: جیره متناسب با احتیاجات میش­های آبستن مطابق با سطح انرژی و پروتئین متابولیسمی توصیه شده در (NRC, ۲۰۰۷) در روز ۱۰۰ آبستنی. ۲- جیره با سطح بالای (۱۰+) انرژی متابولیسمی نسبت به توصیه (NRC, ۲۰۰۷) با دانه ذرت. ۳- جیره با سطح بالای (۱۰+) انرژی متابولیسمی نسبت به توصیه (NRC, ۲۰۰۷) با بذر کتان میکروکپسوله شده. ۴- جیره با سطح بالای (۱۰+) پروتئین متابولیسمی نسبت به توصیه (NRC, ۲۰۰۷) با اسیدهای آمینه لیزین و متیونین بودند. نتایج نشان دادند. تغییرات سطوح مواد مغذی توانست به طور معنی داری گوارش پذیری خوراک ها را افزایش دهد (۰۵/۰P<). سطح مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی در جیره های دارای اسیدآمینه سنتتیک به طور معنی داری بیشتر بود. اثرات تیمارهای آزمایشی بر الگوی اسیدهای چرب فرارو pH مایع شکمبه معنی­دار نبود (۰۵/۰P>). مقدار ازت آمونیاکی مایع شکمبه در تیمار شاهد به طور معنی­داری زیاد بود (۰۵/۰P<). تغییرات سطوح مواد مغذی از کاهش وزن و وضعیت بدنی دام ها جلوگیری نمود (۰۵/۰P<). تیمارهای پرانرژی به طور معنی­داری توانستند از کاهش حامل­ های انرژی در متابولیت ­های خونی جلوگیری نموده و سطح کتون بادی ها و اسیدهای چرب غیر استریفه را کاهش دهند (۰۵/۰P<). درمجموع افزایش سطح انرژی و پروتئین متابولیسمی جیره میش­های زل پیش از زایشمی ­تواند از ایجاد تعادل منفی انرژی و بروز ناهنجاری های متابولیکی جلوگیری کند.

کلیدواژه ها:

Nutitional Manipulation ، Energy Balance ، Pregnancy ، Zell Ewe ، دست کاری تغذیه ای ، تعادل انرژی ، آبستنی ، میش زل