بررسی خصوصیات سیلاژ برخی از ژنوتیپ های علوفه باقلا

      این پژوهش به­ منظور ارزیابی ترکیبات شیمیایی، بار میکروبی و پایداری هوازی سیلاژ ژنوتیپ­ های مختلف گیاه باقلای علوفه­ ای (منشا از کشور سوریه) انجام شد. یازده ژنوتیپ گیاه باقلای علوفه­ ای شامل ژنوتیپ­ های G-Faba-۲۴۹، Histal، Barkat، G-Faba۲۴۷، G-Faba۱۰۰، G-Faba۳۳۲، G-Faba۲۵۶، G-Faba۳۳۳، G-Faba۳۳۱، G-Faba۹۸، Luzde otono مورد استفاده قرار گرفت. باقلای علوفه­ ای به تعداد ۳ تکرار به ازای هر ژنوتیپ، در مرحله آخر رویشی برداشت و به مقدار ۱۰ کیلو داخل هر پلاستیک پر شد و درب سیلاژها بعد از ۶۰ روز باز شدند. اختلاف معنی­ داری بین ژنوتیپ­ های مختلف بر ماده­ خشک علوفه و سیلاژ،pH، ازت آمونیاکی و پروتئین­ خام وجود داشت (۰۵/>p). اختلاف معنی­ داری بین ژنوتیپ­ ها روی باکتری­های اسیدلالتیک مشاهده نشد، اما روی تعداد کل باکتری­ها و کپک دیده شد (۰۵/>p). بیشترین زمان رسیدن به پیک دمایی و پیک دما را ژنوتیپ G-Faba-۲۴۹ داشت. ژنوتیپ G-Faba-۲۴۹ بالاترین امتیاز (درجه خوب) را از نظر ارزیابی ظاهری و نقطه فلیگ بدست آورد. به ­طور کلی می­ توان نتیجه گرفت که سیلاژ ژنوتیپ­ های مختلف علوفه باقلا در این تحقیق را می­توان به ­عنوان یک سیلاژ با کیفیت در خوراک دام استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Aerobic Stability ، Load Microbial ، Silage ، Vicia Faba ، بار میکروبی ، باقلای علوفه ای ، پایداری هوازی ، سیلاژ