میراث موبدان شریف آباد از آغاز صفویه تا پایان قاجاریه

شریف آباد اردکان یزد، حدود قرن هشتم هجری، با دو روستای مجاور خود، احمدآباد و ترک آباد، مثلثی تاثیرگذار بر حیات دینی زرتشتیان را تشکیل دادند. این تاثیرگذاری نتیجه­ مهاجرت موبد موبدان و گروه موبدان همراه طی همین قرن از فارس به این خطه بوده است. با تحقیق پیش رو این نتیجه حاصل آمد که با سکونت دستکم دو خاندان از موبدان در شریف­آباد، آنها سه وظیفه مهم را بر عهده گرفتند، نخست نگاهبانی از آتش مقدس که همراه موبد موبدان از فارس و آتشکده آذر فرنبغ به شریف­آباد آورده شده بود، دوم نسخه­برداری از نسخ خطی متون اوستایی که خود اکنون نسخ کهن و قدیمی به شمار می­روند و سوم پاسخگویی به پرسش­های فقهی همکیشان پارسی خود در هندوستان. برای رسیدن به این کارکرد مهم موبدان شریف­آباد، علاوه بر بررسی متون و مقالات متعدد مرتبط، دفتر قدیمی صورتجلسات انجمن ناصری شعبه شریف آباد و دفتر صورتجلسات دهه­­های گذشته مورد بررسی دقیق قرار گرفت. با کاوش و جستجو در دفتر کهن موقوفات و اسناد و مدارک خاندان موبدی و کدخدایان پیشین روستا اطلاعات مهمی به دست آمد و در این راستا با پرسش از کهنسالان شریف­آبادی نکات غامض مرتفع گردید. به تبع این جستجوها علاوه بر یافت شدن دفتر کهن موقوفات روستا، با شناسایی خانه­های قدیمی موبدان، مکان احتمالی کتابت یکی از کهن­ترین نسخ اوستای جهان (نسخه ۹۷۶) معرفی گردید.  

کلیدواژه ها:

شریف آباد ، موبدان ، آذرخروه ، دست نویس اوستا ، پارسیان هند